FLOTTWELL EDUARD, fotograf

< Poprzednie

Następne >

Znak firmowy zakładu Flottwella

Ulica Długa nr 22-30, fot. Friedrich Wilhelm Flottwell, 1860

Dwór Artusa, pawilon-garderoba dostawiony z okazji wizyty króla Wilhelma I, 1861, fot. Friedrich Wilhelm Edmund Flottwell

Od lewej: na pierwszym planie wykopy pod budynek stojący niegdyś w miejscu obecnego Centromoru, za nim widoczny fragment Baszty Narożnej, po środku wielka synagoga, skrajnie po prawej fragment domu przy An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), należącego do Friedricha Wilhelma Edmunda Flottwella, następnie do Rudolfa Theodora Kuhna

FRIEDRICH WILHELM EDMUND FLOTTWELL (22 VIII 1811 Gdańsk – 11 XII 1862 Gdańsk), fotograf. Jedyne dziecko nadprezydenta Wielkiego Księstwa Poznańskiego Heinricha Eduarda von Flottwella (23 VII 1786 Insterburg (obecnie Czerniachowsk, Rosja, obwód kaliningradzki) – 28 V 1865 Berlin) z pierwszego małżeństwa, z poślubioną w październiku 1710 w Tylży Friederike Koslowski (zm. styczeń 1812 Gumbinnen (obecnie Gusiew, Rosja, obwód kaliningradzki)). Przyrodni brat między innymi Frederike (1822–1861) i Klary (ur. 1825), kolejnych żon Immanuela Hegla (1814–1891), w latach 1865–1891 przewodniczącego Konsystorza Pruskiego Ewangelickiego Kościoła Krajowego w Berlinie.

W 1831 ukończył Gimnazjum Miejskie, następnie studiował ekonomię. Pracował w Elblągu, do Gdańska powrócił na początku października 1853, mieszkał przy Hundegasse 5 (ul. Ogarna), gdzie w grudniu otworzył studio fotograficzne. W 1856 lub 1857 przeniósł je na An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), dotychczasowe atelier sprzedając litografowi Friedrichowi Gustavowi Bussemu.

Był jednym z pierwszych, którzy robił zdjęcia na ulicach Gdańska, wyspecjalizował się w fotografii architektonicznej i krajobrazowej. Wykonywał także zdjęcia portretowe. Fotografie wykonywał z papierowych negatywów, woskowanych metodą Gustava Le Greya. Jego odbitki charakteryzowały się niezwykłą precyzją i dbałością o każdy szczegół, idealną kompozycją i malarską perspektywą oraz najwyższą jakością. Po jego śmierci przez ponad 10 lat zakład prowadziła żona (druga), Regina z domu Meyer, sprzedając także zdjęcia Gdańska wykonane z negatywów męża.

Po raz pierwszy żonaty w 1840 w Tylży z pochodzącą stamtąd Frederike z domu Behr (zm. 1857 Elbląg), z którą miał dwóch synów: Eduarda (16 I 1844 Elbląg – 1894 Magdeburg), porucznika rezerwy, malarza-portrecisty, pracującego jako fotograf w Mainz, ostatecznie osiadłego w Magdeburgu, gdzie ożenił się z Ernestine z domu Kaufmann (ur. 8 VIII 1855 Strasburg koło Uckemark (Brandenburgia)), z którą miał siedmioro dzieci, oraz Adalberta (ur. 26 XII 1846 Elbląg), urzędnika Towarzystwa Ubezpieczeń „Phoenix”. MrGl