FABRITIUS (Schmiedt) JOHANN, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
.jpg)
JOHANN FABRITIUS (Schmiedt) (1623 Gdańsk – 1690 Gdańsk), lekarz. Syn lekarza Daniela (około 1588 Gdańsk – 1651 Gdańsk), w 1636 lekarza, fizyka miejskiego. Studiował w Królewcu, Lejdzie, Paryżu i Montpellier. W 1648 bakałarz (za pracę o bezcelowości upustów krwi w chorobach przewlekłych), w 1649 doktor medycyny. Następnie studiował w Padwie anatomię, chirurgię, fizykę i chemię. Od 1650 w Gdańsku, od 1661 – lekarz miejski ( fizycy miejscy) razem z Johannem Schefflerem, z którym opracował lekospis Dispensatorium Gedanense. Sławę zyskał jako twórca terapii wlewów dożylnych rozmaitych leków stosowanych u ludzi, badacz efektów działań leków podanych ludziom dożylnie. Był jednym z czternastu lekarzy, którzy 22 III 1677 roku podpisali petycję do władz Gdańska o stworzenie w mieście samorządu lekarskiego Adumbratio Legum futuri Collegii Medici Gedanensis, do którego powstania jednak nie doszło.
Od 1654 żonaty był z Dorotheą Wulff (zm. 1655), wdową po kupcu Heinrichu Borbecku, od 1659 z Anne Marie, córką syndyka gdańskiego Christophera Ricciusa. Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny. Z drugą żoną miał syna Johanna Gabriela (2 IV 1662 Gdańsk – 8 VIII 1686 Helmstedt, Dolna Saksonia), absolwenta gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, od 1680 studiującego medycynę w Helmstedt, w Montpellier od 1685 doktora medycyny. Zbierał materiały do historii medycyny w Gdańsku, zmarł w trakcie przygotowań do powrotu do Gdańska.
