FABRICIUS (Schmidt) JAKOB, rektor Gimnazjum Akademickiego

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Dzieje życia społecznego i religijnego przełomu XVI i XVII wieku opisane przez Jakoba Fabriciusa w rękopiśmiennym dziele Historia Notulae… z około 1602

JAKOB FABRICIUS (Schmidt; 1551 Gdańsk – 1 IV 1629 Gdańsk), uczony, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor kościoła św. Trójcy. Pochodził z gdańskiej rodziny patrycjuszowskiej Schmidtów, był wnukiem przybyłego z terenu biskupstwa w Kolonii Heinricha, synem Arnolda (1519 – 17 I 1593), ławnika (1564), rajcy (1575) i sędziego (1575, 1576) Głównego Miasta, oraz Katheriny, córki rajcy Michaela Kösslera. 10 X 1568 do 1574 (magister) studiował teologię na uniwersytecie w Wittenberdze, po czym przez Heidelberg podążył do Bazylei, gdzie w 1576 uzyskał doktorat. Podczas pobytu w Szwajcarii zmienił poglądy na bliskie kalwinizmowi i nazwisko ze Schmidt na Fabricius.

W Gdańsku od 1578 kaznodzieja w kościele Najświętszej Marii Panny, w latach 1580–1629 profesor teologii i rektor Gimnazjum Akademickiego (w XVII wieku jedyny rektor urodzony w Gdańsku), stawiano przed nim zadanie zreorganizowania uczelni. Jeden z przywódców wyznawców kalwinizmu w Gdańsku. Doprowadził w 2 połowie lat 80. XVI wieku do rozłamu w Radzie Miejskiej Gdańska i w Ministerium Duchownym wpierając rajców i duchownych tego wyznania. Między innymi skutkiem jego działań było zamknięcie w 1587 Gimnazjum na kilka miesięcy i rozruchy w mieście w 1589–1590. W 1615, w imieniu Rady Miejskiej Gdańska, z potępieniem jego tez i pism wystąpił burmistrz Andreas Borckmann, w rok później z niemałą satysfakcją odnotował na kartach Księgi Wpisów Gimnazjum nagłą śmierć burmistrza. Od jego czasów (poczynając od 1580) każdy z rektorów Gimnazjum Akademickiego był jednocześnie pastorem kościoła św. Trójcy.

Za jego rektoratu przeprowadzono gruntowną reformę organizacyjną, tj. rozszerzono program nauczania o dwie klasy, których zaliczenie trwało cztery lata. Od tej pory gimnazjum składało się z siedmiu katedr, a w najniższych klasach również wykładali profesorowie. Z powodu głoszenia kazań w duchu kalwinizmu zmuszony był czasowo opuszczać miasto. Przed śmiercią przygotował pracę o dziejach Gimnazjum Akademickiego; autor prac z zakresu teologii, historii reformacji i pedagogiki, między innymi Das edle Wunderbuch der Israelitischen Richter (1636). Pochowany w kościele św. Trójcy. Po jego śmierci luteranizm zdominował życie religijne Gdańska do roku 1945. PP

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania