ESCHNER FRIEDRICH WILHELM, właściciel składu instrumentów
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FRIEDRICH WILHELM ESCHNER''' ( | + | '''FRIEDRICH WILHELM ESCHNER''' (1788 – 1845 Gdańsk), od około 1829 do 1840 roku prowadził we własnej kamienicy przy Brotbänkengasse 22 (ul. Chlebnicka) szynk i skład instrumentów. W 1837 roku oferował gitary, skrzypce, wiolonczele, kontrabasy, trąbki, rogi oklapowane, flety, klarnety, harmonie ustne i ręczne, struny gitarowe i skrzypcowe. 25 II 1840 roku oferował nabyte na targach frankfurckich instrumenty dęte i smyczkowe, takie jak trąbki, rogi myśliwskie, waltornie i rogi oklapowane, puzony tenorowe i basowe, skrzypce, wiolonczele, altówki, flety ze stopką C, klapami D i F, klarnety, flażolety, harmonie ręczne, gitary, struny rzymskie do instrumentów smyczkowych i szarpanych.<br/><br/> |
| + | Żonaty był z Marie Charlotte Piepenburg–Eschner (1774–1856), która po śmierci męża zlikwidowała skład instrumentów, nadal prowadząc szynk. Do II wojny światowej działała w tym miejscu restauracja, z wejściem od Lange Brücke 7 (Długie Pobrzeże). {{author: BV}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:06, 25 mar 2021
FRIEDRICH WILHELM ESCHNER (1788 – 1845 Gdańsk), od około 1829 do 1840 roku prowadził we własnej kamienicy przy Brotbänkengasse 22 (ul. Chlebnicka) szynk i skład instrumentów. W 1837 roku oferował gitary, skrzypce, wiolonczele, kontrabasy, trąbki, rogi oklapowane, flety, klarnety, harmonie ustne i ręczne, struny gitarowe i skrzypcowe. 25 II 1840 roku oferował nabyte na targach frankfurckich instrumenty dęte i smyczkowe, takie jak trąbki, rogi myśliwskie, waltornie i rogi oklapowane, puzony tenorowe i basowe, skrzypce, wiolonczele, altówki, flety ze stopką C, klapami D i F, klarnety, flażolety, harmonie ręczne, gitary, struny rzymskie do instrumentów smyczkowych i szarpanych.
Żonaty był z Marie Charlotte Piepenburg–Eschner (1774–1856), która po śmierci męża zlikwidowała skład instrumentów, nadal prowadząc szynk. Do II wojny światowej działała w tym miejscu restauracja, z wejściem od Lange Brücke 7 (Długie Pobrzeże).
