EICHHORN JOHANN CONRAD, pastor kościoła św. Katarzyny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''JOHANN CONRAD EICHHORN''' (6 II 1718 Gdańsk – 17 IX 1790 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], przyrodnik. Od 1729 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1741–1746 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie. Od 1754 diakon, od 1761 do śmierci pastor kościoła św. Katarzyny.<br/><br/> | '''JOHANN CONRAD EICHHORN''' (6 II 1718 Gdańsk – 17 IX 1790 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], przyrodnik. Od 1729 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1741–1746 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie. Od 1754 diakon, od 1761 do śmierci pastor kościoła św. Katarzyny.<br/><br/> | ||
| − | Pracował w Gimnazjum Akademickim, prowadził badania z zakresu zoologii, za pomocą mikroskopu badał życie organizmów żywych w wodach Zatoki Gdańskiej. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Autor między innymi ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'' ( | + | Pracował w Gimnazjum Akademickim, prowadził badania z zakresu zoologii, za pomocą mikroskopu badał życie organizmów żywych (nazywał je najmniejszymi zwierzątkami wodnymi, które gołym okiem zobaczyć nie można), żyjących w wodach Zatoki Gdańskiej, zwłaszcza w okolicach stoczni gdańskich. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Autor między innymi ''Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere'' (1776, drugie wydanie Berlin 1781), z sześcioma własnoręcznie wykonanymi tablicami poglądowymi (miedziorytami). Odkrytym organizmom nadawał wymyślone przez siebie nazwy w języku niemieckim. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 22:08, 22 lut 2023
JOHANN CONRAD EICHHORN (6 II 1718 Gdańsk – 17 IX 1790 Gdańsk), pastor kościoła św. Katarzyny, przyrodnik. Od 1729 uczeń Gimnazjum Akademickiego, w latach 1741–1746 studiował teologię na uniwersytecie w Jenie. Od 1754 diakon, od 1761 do śmierci pastor kościoła św. Katarzyny.
Pracował w Gimnazjum Akademickim, prowadził badania z zakresu zoologii, za pomocą mikroskopu badał życie organizmów żywych (nazywał je najmniejszymi zwierzątkami wodnymi, które gołym okiem zobaczyć nie można), żyjących w wodach Zatoki Gdańskiej, zwłaszcza w okolicach stoczni gdańskich. Członek Towarzystwa Przyrodniczego. Autor między innymi Beiträge zur Naturgeschichte der kleinsten Wassertiere (1776, drugie wydanie Berlin 1781), z sześcioma własnoręcznie wykonanymi tablicami poglądowymi (miedziorytami). Odkrytym organizmom nadawał wymyślone przez siebie nazwy w języku niemieckim.
