EGGERT DANIEL, rzeźbiarz
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL EGGERT (ochrzczony 14 VIII 1735 Gdańsk – zm. 24 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz. Syn robotnika Christopha i poślubionej mu
27 XI 1725 Cornelii, córki Heinricha Lau. Uczeń gdańskiego kamieniarza Krzysztofa Strzyckiego, przez osiem lat podróżował po Rosji, Holandii, Niemczech. W Londynie (gdzie pracował trzy lata) wykonał w białym marmurze włoskim płaskorzeźbę Ofiarowanie Ifigenii, wystawioną w Towarzystwie Niezależnych Artystów (Society of Free Artists), w 1763 nagrodzoną (100 dukatów) przez londyńskie Towarzystwo Sztuk Pięknych (Society of Arts).
W Gdańsku ponownie od 1765; posiadał pracownię (w której mieszkał) przy Schäferei (ul. Szafarnia). W 1766 zaprojektował schody i portal Ratusza Głównego Miasta (realizacja w latach 1766–1768), wykonał rzeźby do podmiejskich rezydencji, między innymi w Kuźniczkach: personifikacje pięciu temperamentów, Minerwa prowadząca dziecko i Wenus całująca Amora oraz nieokreślone bliżej popiersia. Hipotetycznie związano z jego twórczością także personifikacje pór roku przeznaczone do założenia ogrodowego przy Nowych Ogrodach, przeniesione następnie do ogrodu przy Jaśkowej Dolinie 44B. Zmarł na suchoty.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta kościoła św. Barbary, 347/17, s. 282 (ślub rodziców); 347/8, s. 717 (chrzest); 300,1/310, s. 41–48 (inwentarz pośmiertny).
Cuny G., Eggert Daniel, w: Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Anti-ke bis zur Gegenwart, Bd. 12, Leipzig 1914, s. 378.
Kruszyński T., Eggert Daniel, w: Polski Słownik Biograficzny, t. 6, 1948, s. 203.
Massowa Z., Eggert (Egart, Eggersen, Eggertsen) Daniel, w: Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 1, Gdańsk 1992, s. 384.
Prószyńska Z., Eggert (Egart) Daniel, w: Słownik artystów polskich i w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 2, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1975, s. 157;
Schwarz F., Eggert Daniel, w: Altpreußische Biographie, Bd. 1, Königsberg 1941, s. 157.
