DROGI DO WOLNOŚCI, wystawa
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''„DROGI DO WOLNOŚCI”''', wystawa zainaugurowana 31 VIII 2000 z okazji XX rocznicy podpisania [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumień sierpniowych]] w Sali BHP [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Zrealizowana na zlecenie i z budżetu Miasta Gdańska, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Marszałkowskiego województwa pomorskiego i prywatnych darczyńców. Za koordynację i realizację projektu odpowiadało [[CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA| Centrum Sztuki Współczesnej (CSW) „Łaźnia” w Gdańsku]]. Zespół kuratorski tworzyli Bożena Czubak, prof. Jerzy Holzer, Jarosław Rybicki, Aneta Szyłak. Autorami scenariusza byli [[PAWLAK ANTONI, poeta, publicysta | Antoni Pawlak]] i Jarosław Rybicki, konsultantem był prof. Jerzy Holzer. <br/><br/> | '''„DROGI DO WOLNOŚCI”''', wystawa zainaugurowana 31 VIII 2000 z okazji XX rocznicy podpisania [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumień sierpniowych]] w Sali BHP [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Zrealizowana na zlecenie i z budżetu Miasta Gdańska, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Marszałkowskiego województwa pomorskiego i prywatnych darczyńców. Za koordynację i realizację projektu odpowiadało [[CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA| Centrum Sztuki Współczesnej (CSW) „Łaźnia” w Gdańsku]]. Zespół kuratorski tworzyli Bożena Czubak, prof. Jerzy Holzer, Jarosław Rybicki, Aneta Szyłak. Autorami scenariusza byli [[PAWLAK ANTONI, poeta, publicysta | Antoni Pawlak]] i Jarosław Rybicki, konsultantem był prof. Jerzy Holzer. <br/><br/> | ||
Od stycznia 2001 prowadzenie wystawy przejęła [[FUNDACJA CENTRUM SOLIDARNOŚCI | Fundacji Centrum Solidarności]], z dyrektorem Danutą Teresą Kobzdej (zob. [[KOBZDEJ DARIUSZ, lekarz, działacz opozycji demokratycznej| Dariusz Kobzdej]]). W 2007, z uwagi na zły stan techniczny Sali BHP, wystawa została przeniesiona i zaadoptowana w podziemiach (dawnym bunkrze) budynku „Solidarności” przy ul. Wały Piastowskie 24. W 2008 Fundacja Centrum Solidarności przekazała wystawę pod zarząd nowo powstałego [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]] (ECS). Zamknięta w 2014, najcenniejsze eksponaty przekazano na ekspozycję w ECS-ie.<br/><br/> | Od stycznia 2001 prowadzenie wystawy przejęła [[FUNDACJA CENTRUM SOLIDARNOŚCI | Fundacji Centrum Solidarności]], z dyrektorem Danutą Teresą Kobzdej (zob. [[KOBZDEJ DARIUSZ, lekarz, działacz opozycji demokratycznej| Dariusz Kobzdej]]). W 2007, z uwagi na zły stan techniczny Sali BHP, wystawa została przeniesiona i zaadoptowana w podziemiach (dawnym bunkrze) budynku „Solidarności” przy ul. Wały Piastowskie 24. W 2008 Fundacja Centrum Solidarności przekazała wystawę pod zarząd nowo powstałego [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]] (ECS). Zamknięta w 2014, najcenniejsze eksponaty przekazano na ekspozycję w ECS-ie.<br/><br/> | ||
| − | Celem wystawy było przypomnienie roli, jaką odegrały wydarzenia gdańskie podczas odchodzenia od ideologii komunizmu, oraz ich znaczenie dla przemian na mapie geopolitycznej Europy Wschodniej. Wystawa prezentowała kontekst historyczny wydarzeń historycznych z lat 1945–1989, które doprowadziły do odzyskania przez Polskę wolności, utraconej na mocy konferencji jałtańskiej. Podzielona była na sale tematyczne: „Życie codzienne w PRL”, „Wprowadzenie historyczne/Więzienie jako symbol państwa komunistycznego”, „Sierpień 1980”, „16 miesięcy nadziei/Solidarność i nadzieja”, „Stan wojenny”, retrospekcja filmowa oraz „Czas zmian” (po przeniesieniu do budynku „Solidarności” wzbogacona o kontekst europejski). Audiowizualna ekspozycja obejmowała pokazy slajdów, prelekcje filmów, zapisy fotograficzne. Do realizacji projektu przyczynili się miedzy innymi Centralny Urząd Kultury Technicznej (wizualne opracowanie programów komputerowych), Robert Rumas (rekonstrukcja wnętrz sklepowych z końca lat 70. XX wieku), [[KLAMAN GRZEGORZ, profesor Akademii Sztuk Pięknych | Grzegorz Klaman]] (przestrzenne uzupełnienia wystawy o instalację „Bramy”, składającą się z dwóch stalowych rzeźb, Brama I i Brama II, symbolizujących początek i koniec komunizmu (1945 i 1989), bramy usytuowane zostały później za historyczną Bramą 2 w Stoczni Gdańskiej). | + | Celem wystawy było przypomnienie roli, jaką odegrały wydarzenia gdańskie podczas odchodzenia od ideologii komunizmu, oraz ich znaczenie dla przemian na mapie geopolitycznej Europy Wschodniej. Wystawa prezentowała kontekst historyczny wydarzeń historycznych z lat 1945–1989, które doprowadziły do odzyskania przez Polskę wolności, utraconej na mocy konferencji jałtańskiej. Podzielona była na sale tematyczne: „Życie codzienne w PRL”, „Wprowadzenie historyczne/Więzienie jako symbol państwa komunistycznego”, „Sierpień 1980”, „16 miesięcy nadziei/Solidarność i nadzieja”, „Stan wojenny”, retrospekcja filmowa oraz „Czas zmian” (po przeniesieniu do budynku „Solidarności” wzbogacona o kontekst europejski). Audiowizualna ekspozycja obejmowała pokazy slajdów, prelekcje filmów, zapisy fotograficzne. Do realizacji projektu przyczynili się miedzy innymi Centralny Urząd Kultury Technicznej (wizualne opracowanie programów komputerowych), Robert Rumas (rekonstrukcja wnętrz sklepowych z końca lat 70. XX wieku), [[KLAMAN GRZEGORZ, profesor Akademii Sztuk Pięknych | Grzegorz Klaman]] (przestrzenne uzupełnienia wystawy o instalację „Bramy”, składającą się z dwóch stalowych rzeźb, Brama I i Brama II, symbolizujących początek i koniec komunizmu (1945 i 1989), bramy usytuowane zostały później za historyczną Bramą 2 w Stoczni Gdańskiej). {{author: MDS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
''Historia Stoczni Gdańskiej'', Gdańsk 2018.<br/> | ''Historia Stoczni Gdańskiej'', Gdańsk 2018.<br/> | ||
Wersja z 11:01, 7 mar 2023
„DROGI DO WOLNOŚCI”, wystawa zainaugurowana 31 VIII 2000 z okazji XX rocznicy podpisania porozumień sierpniowych w Sali BHP Stoczni Gdańskiej. Zrealizowana na zlecenie i z budżetu Miasta Gdańska, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Marszałkowskiego województwa pomorskiego i prywatnych darczyńców. Za koordynację i realizację projektu odpowiadało Centrum Sztuki Współczesnej (CSW) „Łaźnia” w Gdańsku. Zespół kuratorski tworzyli Bożena Czubak, prof. Jerzy Holzer, Jarosław Rybicki, Aneta Szyłak. Autorami scenariusza byli Antoni Pawlak i Jarosław Rybicki, konsultantem był prof. Jerzy Holzer.
Od stycznia 2001 prowadzenie wystawy przejęła Fundacji Centrum Solidarności, z dyrektorem Danutą Teresą Kobzdej (zob. Dariusz Kobzdej). W 2007, z uwagi na zły stan techniczny Sali BHP, wystawa została przeniesiona i zaadoptowana w podziemiach (dawnym bunkrze) budynku „Solidarności” przy ul. Wały Piastowskie 24. W 2008 Fundacja Centrum Solidarności przekazała wystawę pod zarząd nowo powstałego Europejskiego Centrum Solidarności (ECS). Zamknięta w 2014, najcenniejsze eksponaty przekazano na ekspozycję w ECS-ie.
Celem wystawy było przypomnienie roli, jaką odegrały wydarzenia gdańskie podczas odchodzenia od ideologii komunizmu, oraz ich znaczenie dla przemian na mapie geopolitycznej Europy Wschodniej. Wystawa prezentowała kontekst historyczny wydarzeń historycznych z lat 1945–1989, które doprowadziły do odzyskania przez Polskę wolności, utraconej na mocy konferencji jałtańskiej. Podzielona była na sale tematyczne: „Życie codzienne w PRL”, „Wprowadzenie historyczne/Więzienie jako symbol państwa komunistycznego”, „Sierpień 1980”, „16 miesięcy nadziei/Solidarność i nadzieja”, „Stan wojenny”, retrospekcja filmowa oraz „Czas zmian” (po przeniesieniu do budynku „Solidarności” wzbogacona o kontekst europejski). Audiowizualna ekspozycja obejmowała pokazy slajdów, prelekcje filmów, zapisy fotograficzne. Do realizacji projektu przyczynili się miedzy innymi Centralny Urząd Kultury Technicznej (wizualne opracowanie programów komputerowych), Robert Rumas (rekonstrukcja wnętrz sklepowych z końca lat 70. XX wieku), Grzegorz Klaman (przestrzenne uzupełnienia wystawy o instalację „Bramy”, składającą się z dwóch stalowych rzeźb, Brama I i Brama II, symbolizujących początek i koniec komunizmu (1945 i 1989), bramy usytuowane zostały później za historyczną Bramą 2 w Stoczni Gdańskiej).
Bibliografia:
Historia Stoczni Gdańskiej, Gdańsk 2018.
Klaman, redakcja Krzysztof Gutfrański, Gdańsk 2010.
Trzeciak Andrzej, Stocznia Gdańska. Miejsca, ludzie, historie, Gdańsk 2019.
http://fcs.org.pl/projekt/drogi-do-wolnosci-stala-ekspozycja/.
https://www.laznia.pl/wystawy/drogi-do-wolnosci-18/.
