DOLINA POTOKU PROCHOWEGO

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Młyn Prochowy, 1911

DOLINA POTOKU PROCHOWEGO (także Dolina Świeżej Wody, Dolina Ewy), w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym, nad uchodzącym do Potoku Oliwskiego Potokiem Prochowym (Frischwasser – Potok Świeżej Wody, Potok Ewy) i drogą z Oliwy do Owczarni, na północ od równolegle położonej Doliny Zgniłych Mostów (także Faule Brücke, Mościsko, Dolina Czystej Wody), między wzgórzami Wilk (dawniej Kaiser Wilhelmsberg) na północy i Konik na południu, w sąsiedztwie Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeża. Łączy się z niżej położoną Doliną Powagi.

U źródeł Potoku Prochowego znajduje się rezerwat przyrody Źródliska w Dolinie Ewy, utworzony w roku 1983 (około 12 ha), fragment doliny erozyjnej z chronionymi zbiorowiskami roślinnymi. Przy potoku powstały dwa młyny ( młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami). Wyżej położony Młyn XXII nad Potokiem Oliwskim, wspomniany po raz pierwszy w 1811, prawdopodobnie cały czas pracował jako folusz, zlikwidowany w 2. połowie XIX wieku. Poniżej funkcjonował Młyn XXI, zwany Młynem Prochowym (Pulvermühle; ul. Kościerska 10), czynny od końca XVI wieku jako najpewniej młyn prochowy; do 1636 należał do rodziny Uphagenów; w 1822 Salomon Moeske przebudował go na młyn zbożowy, czynny do XX wieku. Budynek o konstrukcji szkieletowej, z wysokim przyziemiem, z poddaszem, nakryty dwuspadowym dachem. Po 1945 zaadaptowany na budynek mieszkalny, od lat 80. XX wieku magazyn na terenie Miejskiego Ogrodu Zoologicznego Wybrzeża. Obok dom murowany z około 1800. AK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania