DÖBLIN ADOLF, pastor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ADOLF DÖBLIN''' (5 IV 1843 Magdeburg – 12 I 1924 Berlin), pastor, urzędnik państwowy. Ukończył gimnazjum w Magdeburgu i studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W latach 1865–1884 duchowny w Magdeburgu. Od roku 1884 proboszcz katedry w Naumburgu, od 1888 kościoła św. Elżbiety w Berlinie. Od 10 V 1893 roku do 11 IX 1911 pracował jako ewangelicki generalny superintendent prowincji Prusy Zachodnie, powołany i wynagradzany przez władze państwowe. Był zwierzchnikiem Kościoła ewangelickiego w całej prowincji, zarządzał nim w imieniu cesarza (będącego głową Kościoła protest. w Niemczech; [[LUTERANIE | luteranie]]). Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia), w roku 1897 mieszkał przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla), w 1907 we Wrzeszczu przy Taube Straße 7 (ul. Pawłowskiego). Po roku 1911 na emeryturze w Berlinie. W roku 1894 doktor honoris causa uniwersytetu w Królewcu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''ADOLF DÖBLIN''' (5 IV 1843 Magdeburg – 12 I 1924 Berlin), pastor, urzędnik państwowy. Ukończył gimnazjum w Magdeburgu i studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W latach 1865–1884 duchowny w Magdeburgu. Od roku 1884 proboszcz katedry w Naumburgu, od 1888 kościoła św. Elżbiety w Berlinie. Od 10 V 1893 roku do 11 IX 1911 pracował jako ewangelicki generalny superintendent prowincji Prusy Zachodnie, powołany i wynagradzany przez władze państwowe. Był zwierzchnikiem Kościoła ewangelickiego w całej prowincji, zarządzał nim w imieniu cesarza (będącego głową Kościoła protest. w Niemczech; [[LUTERANIE | luteranie]]). Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia), w roku 1897 mieszkał przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla), w 1907 we Wrzeszczu przy Taube Straße 7 (ul. Pawłowskiego). Po roku 1911 na emeryturze w Berlinie. W roku 1894 doktor honoris causa uniwersytetu w Królewcu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 21:35, 2 lip 2014
ADOLF DÖBLIN (5 IV 1843 Magdeburg – 12 I 1924 Berlin), pastor, urzędnik państwowy. Ukończył gimnazjum w Magdeburgu i studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W latach 1865–1884 duchowny w Magdeburgu. Od roku 1884 proboszcz katedry w Naumburgu, od 1888 kościoła św. Elżbiety w Berlinie. Od 10 V 1893 roku do 11 IX 1911 pracował jako ewangelicki generalny superintendent prowincji Prusy Zachodnie, powołany i wynagradzany przez władze państwowe. Był zwierzchnikiem Kościoła ewangelickiego w całej prowincji, zarządzał nim w imieniu cesarza (będącego głową Kościoła protest. w Niemczech; luteranie). Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia), w roku 1897 mieszkał przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla), w 1907 we Wrzeszczu przy Taube Straße 7 (ul. Pawłowskiego). Po roku 1911 na emeryturze w Berlinie. W roku 1894 doktor honoris causa uniwersytetu w Królewcu.
