CIESZYŃSKI WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
WŁADYSŁAW CIESZYŃSKI (28 X 1891 Długa Wieś / Kolonia Bryńska koło Działdowa – 17 XI 1939 Piaśnica), dziennikarz, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy. Syn murarza Karola i Marii z domu Ławickiej. Po przedwczesnej śmierci rodziców wychowywany był przez działacza społecznego, ks. Gustawa Działowskiego. W latach 1905–1908 uczył się w progimnazjum - Collegium Marianum w Pelplinie, następnie do 1914 w gimnazjum w Chełmnie. W czasie nauki był prezesem (1910–1913) tajnej organizacji Towarzystwa Tomasza Zana. Podczas I wojny światowej był na terenie Prus Wschodnich sanitariuszem-ochotnikiem Czerwonego Krzyża, odbył także studia ekonomiczno–polityczne na uniwersytecie w Królewcu.
Od lipca 1919 mieszkał w Gdańsku, od 1920 w Sopocie. Od 1920 redaktor naczelny „Dziennika Gdańskiego”, w latach 1927–1932 „Gazety Gdańskiej”, w 1933–1939 „Straży Gdańskiej”. Związany z „Kurierem Gdańskim”, „Deutsche Morgenausgabe der Gazeta Gdańska”, „Baltische Presse”, „Gminą Polską”. Pisał korespondencje z Gdańska do gazet polskich (między innymi do „Kuriera Bałtyckiego”, „Kuriera Porannego”, „Przeglądu Wieczornego”, „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”). Był przedstawicielem Morskiej Agencji Telegraficznej w II Wolnym Mieście Gdańsku. W latach 1930–1933 prezes Syndykatu Dziennikarzy Polskich w Gdańsku.
Działał w organizacjach polonijnych, między innymi w latach 1921–1922 prezes Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Sopocie, 1922–1923 i 1924–1925 sekretarz generalny Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, członek Zarządu Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Zamordowany przez hitlerowców.
W 1938 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Od 1919 żonaty był z pochodzącą z Litwy Małgorzatą z domu Szerman, ojciec Danuty, Janiny i Olgierda, w czasie II wojny światowej wywiezionych na roboty przymusowe do Prus Wschodnich. Od 14 VI 1982 patron ulic w Gdańsku- Chełmie.
