CHARITIUS KRISTIAN FRIEDRICH, pastor
(uzupelnienie LM (6.05.2020)) |
(uzupełnienie L.M.(14.07.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Kristian_Friedrich_Charitius.jpg|thumb| | + | [[File:Kristian_Friedrich_Charitius.jpg|thumb|Kristian Friedrich Charitius, ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'', 1729]] |
| + | |||
'''KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS''' (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor, brat [[CHARITIUS ANDREAS | Andreasa Charitiusa]]. W roku 1723 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez [[MINISTERIUM DUCHOWNE| Ministerium Duchowne]], od roku 1742 kaznodzieja w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI| Domu Dobroczynności]], od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbernau) na Mierzei Wiślanej, od roku 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum). Z inicjatywy [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH | Michaela Christopha Hanowa]] opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej]] oraz wydane w roku 1729 przez oficynę [[SCHREIBER THOMAS JOHANNES | Thomasa Johanna Schreibera]] jako ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'' (''Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku''). Przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy, się nie zachowała. {{author: LP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS''' (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor, brat [[CHARITIUS ANDREAS | Andreasa Charitiusa]]. W roku 1723 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez [[MINISTERIUM DUCHOWNE| Ministerium Duchowne]], od roku 1742 kaznodzieja w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI| Domu Dobroczynności]], od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbernau) na Mierzei Wiślanej, od roku 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum). Z inicjatywy [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH | Michaela Christopha Hanowa]] opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej]] oraz wydane w roku 1729 przez oficynę [[SCHREIBER THOMAS JOHANNES | Thomasa Johanna Schreibera]] jako ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'' (''Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku''). Przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy, się nie zachowała. {{author: LP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:03, 14 lip 2020
KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor, brat Andreasa Charitiusa. W roku 1723 uczeń Gimnazjum Akademickiego, studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez Ministerium Duchowne, od roku 1742 kaznodzieja w Domu Dobroczynności, od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbernau) na Mierzei Wiślanej, od roku 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum). Z inicjatywy Michaela Christopha Hanowa opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej oraz wydane w roku 1729 przez oficynę Thomasa Johanna Schreibera jako Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis (Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku). Przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy, się nie zachowała.
