BUDZYŃSKI BRONISŁAW, działacz gdańskiej Polonii
| < Poprzednie | Następne > |
_i_Bronis%C5%82aw_Budzy%C5%84ski.JPG)
i Bronisław Budzyński
BRONISŁAW BUDZYŃSKI (17 X 1888 Czystochlebin, powiat Wąbrzeźno – 4 I 1951 Sopot), działacz gdańskiej Polonii. Uczył się w szkole powszechnej we Wrześni i Miłosławiu, ukończył Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu. Zajmował się handlem zbożem w poznaniu, Wrocławiu, Berlinie i Hamburgu. W Gdańsku od 1907. Współorganizator i w latach 1911, 1914, 1920 prezes Towarzystwa Młodzieży Kupieckiej w Gdańsku. W 1919 i w latach 1928–1931 radny miasta Gdańska, w 1920 wybrany z Listy Polskiej do Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska, w latach 1920–1923 i 1935–1939 poseł do Volkstagu.
Od 1933 członek Rady Naczelnej Związku Polaków. W 1935 był reprezentantem sektora zbożowego w założonym wówczas Komitecie Stałym Rady Polskich Interesantów Portu Gdańskiego. Wybrany 23 V 1937 na prezesa Gminy Polskiej Związku Polaków w II Wolnym Mieście Gdańsku. Reprezentował ją 8 III 1938 w Berlinie na Kongresie Polaków w Niemczech.
Przed wybuchem II wojny światowej wyjechał do Warszawy, gdzie się ukrywał pod przybranym nazwiskiem w okolicach Legionowa. Po wojnie był członkiem prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sopocie, radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, prezesem Wojewódzkiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego w Gdańsku. W roku 1946, w toczącym się w Poznaniu procesie przeciwko Arthurowi Greiserowi, złożył obciążające go zeznania. 6 IV 1948 złożył zeznania w gdańskim procesie Alberta Forstera. Odznaczony Krzyżem Polonia Restituta, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie.
