BUDNIK FRANCISZEK, przedstawiciel gdańskiej Polonii
| < Poprzednie | Następne > |
FRANCISZEK BUDNIK (27 VIII 1910 Sopot – 19 V 1945 rosyjski obóz jeniecki), kolejarz, lekkoatleta Gedanii Gdańsk. Pochodził z kaszubskiej rodziny, posiadał obywatelstwo II Wolnego Miasta Gdańska (II WMG). Syn Augustyna (ur. 1865) i Marii z Grzenkowskich (ur. 1870), którzy zawarli związek małżeński w 1892 roku. Z kilkanaściorga rodzeństwa kolejarzami byli także jego dwaj bracia: Augustyn (ur. 1899), od lutego 1920 do marca 1921 roku ochotnik w armii polskiej w wojnie polsko-bolszewickiej, oraz Antoni (ur. 1912).
W latach 1929–1939, podobnie jak bracia, pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych Gdańsk i Biurze Gdańskim Polskich Kolei Państwowych ( Dyrekcja Kolei), początkowo na stanowisku robotnika, następnie konwojenta. Był członkiem Zjednoczenia Zawodowego Polskiego; Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Towarzystwa Byłych Powstańców i Wojaków w Sopocie, Polskiej Tajnej Organizacji Wojskowej, Rodziny Kolejowej.
Początkowo w Gedanii trenował boks, a następnie, po kontuzji ręki, biegi na średnich dystansach. Brał udział w biegach organizowanych przez Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, między innymi w maju 1931 roku wygrał bieg na 1500 m w Kościerzynie, 15 V 1932 był drugi w Biegu Dookoła Wejherowa. 29 X 1933 podczas Polskiego Święta Sportu (związanego z oddaniem do użytku strzelnicy przy stadionie Gedanii) wygrał jeden z biegów. Był także drugi w Biegu Leśnym o mistrzostwo II WMG.
22 IV 1934 roku na stadionie Gedanii w II Polskim Biegu na Przełaj w Gdańsku zajął indywidualnie trzecie miejsce na dystansie 3600 m (startowało 69 zawodników), a z zespołem Gedanii pierwsze, otrzymując Puchar Komisarza Generalnego RP w II WMG Kazimierza Papée. 13 V 1934 zajął trzecie miejsce (na 30 zawodników) w biegu na 1500 m podczas turnieju zorganizowanego przez Związek Lekkoatletyczny (ZL) II WMG na stadionie Kampfbahn Niederstadt ( Stadion Miejskiego Ośrodka Sportu, ul. Zawodników 1) w ramach przedwstępnych eliminacji zawodników WMG do olimpijskiej reprezentacji Niemiec (Gedania należała do ZL WMG, ale wyniku jej zawodników w turnieju nie brano pod uwagę). Największy sukces osiągnął 27 V 1935 na Albert-Forster-Stadion ( Stadion Miejskiego Ośrodka Sportu, ul. Traugutta), zdobywając tytuł mistrza II WMG w sztafecie Gedanii w biegu 4×1500 m (czas: 18:36,6; Budnik biegł na pierwszej zmianie przed Wolfem, Świętochowskim i Winieckim, było to pierwsze zwycięstwo sztafety polskiego zespołu w mistrzostwach WMG). 4 X 1936 w sopockim biegu na 3000 m zajął drugie miejsce. Brał także dwukrotnie udział w Narodowych Biegach Przełajowych w Warszawie z okazji Święta 3 Maja, 3 V 1934 roku wśród około 400 zawodników uplasował się na 40. miejscu.
1 IX 1939 roku został uwięziony w Victoriaschule, od 2 IX do 20 XII 1939 przebywał w obozie w Grenzdorfie (Graniczna Wieś koło Trąbek Wielkich, zob. obóz dla Polaków w Nowym Porcie), z którego został zwolniony. Następnie wraz z rodziną wysłano go na roboty w okolice Magdeburga, gdzie w 1941 roku został powołany do Wehrmachtu. Po zwolnieniu 21 V 1942 pracował na kolei w Berlinie. 1 V 1944 został ponownie zmobilizowany i wysłany na front wschodni, gdzie zaginął w walkach na linii Grodno–Lida (13 lipca, o czym dowódca jego oddziału powiadomił listownie żonę). Podjęte przez rodzinę w 1948 roku poszukiwania za pośrednictwem szwedzkiego Czerwonego Krzyża zakończyły się w 1969 roku uzyskaniem informacji (od Niemieckiego Czerwonego Krzyża) o jego śmierci w rosyjskim obozie jenieckim (nie ustalono lokalizacji).
Od 1934 roku był żonaty z Wiktorią z domu Kreft (2 IV 1914 Mühlheim am Main – 15 IV 1989 Rostok), z którą miał troje dzieci: Wandę (1935–2015), Edwarda (ur. 1937) i Mariannę (1938 – 15 V 1945 Sopot, przejechana w drodze ze szkoły przez radziecki gazik). Edward ma z kolei dwoje dzieci: Michała (ur. 1962) i Magdalenę (ur. 1976), oboje mieszkają w Gdańsku.
