BUCHWALD EBERHARD, rektor Technische Hochschule Danzig
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Eberhard_Buchwald.png|thumb|Eberhard Buchwald, 1930]] | [[File:Eberhard_Buchwald.png|thumb|Eberhard Buchwald, 1930]] | ||
'''EBERHARD BUCHWALD''' (16 VII 1886 Wrocław – 14 VIII 1975 Warin, Meklemburgia), fizyk, rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Syn wrocławskiego profesora i internisty Alfreda Buchwalda i Marii z domu Lauterbach. Studiował fizykę na uczelniach we Wrocławiu, Würzburgu i Bonn. Pracował na uniwersytecie we Wrocławiu, od 1909 doktor na podstawie rozprawy ''Untersuchung von Flarnmenspektren mit dern Vakuumbolometer'' (''Badanie widm płomieni za pomocą bolometru próżniowego'') (promotor: Otto Lummer). Podczas I wojny światowej porucznik na froncie, ciężko ranny w nogę. Habilitował się na podstawie rozprawy ''Zur Theorie der Opaleszenzstrahlung'' we Wrocławiu w 1917 (przebywając jeszcze w wojsku), od 1921 profesor wrocławskiego uniwersytetu. <br/><br/> | '''EBERHARD BUCHWALD''' (16 VII 1886 Wrocław – 14 VIII 1975 Warin, Meklemburgia), fizyk, rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Syn wrocławskiego profesora i internisty Alfreda Buchwalda i Marii z domu Lauterbach. Studiował fizykę na uczelniach we Wrocławiu, Würzburgu i Bonn. Pracował na uniwersytecie we Wrocławiu, od 1909 doktor na podstawie rozprawy ''Untersuchung von Flarnmenspektren mit dern Vakuumbolometer'' (''Badanie widm płomieni za pomocą bolometru próżniowego'') (promotor: Otto Lummer). Podczas I wojny światowej porucznik na froncie, ciężko ranny w nogę. Habilitował się na podstawie rozprawy ''Zur Theorie der Opaleszenzstrahlung'' we Wrocławiu w 1917 (przebywając jeszcze w wojsku), od 1921 profesor wrocławskiego uniwersytetu. <br/><br/> | ||
| − | Od 1923 w Gdańsku, profesor THD, w roku akademickim 1929/1930 rektor tej uczelni. Zajmował się badaniami nad optyką (zwłaszcza optyką kryształów i teorią barw), statyką, teorią fluktuacji i hydrodynamiką. Mieszkał przy Goethehestraße (ul. Tetmajera) w Gdańsku–[[OLIWA |Oliwie]], opuścił Gdańsk w 1945, pracował na uniwersytecie w Jenie, od 1954 na emeryturze. Autor między innymi prac ''Einführung in die Kristalloptik'' (1912), ''Symbolische Physik'' (1949). Od 1953 członek Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina w Halle. W 1963 doktor honoris causa Uniwersytetu w Tybindze. <br/><br/> | + | Od 1923 w Gdańsku, profesor THD, w roku akademickim 1929/1930 rektor tej uczelni. Zajmował się badaniami nad optyką (zwłaszcza optyką kryształów i teorią barw), statyką, teorią fluktuacji i hydrodynamiką. Mieszkał przy Goethehestraße 5 (ul. Tetmajera) w Gdańsku–[[OLIWA |Oliwie]], opuścił Gdańsk w 1945, pracował na uniwersytecie w Jenie, od 1954 na emeryturze. Autor między innymi prac ''Einführung in die Kristalloptik'' (1912), ''Symbolische Physik'' (1949). Od 1953 członek Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina w Halle. W 1963 doktor honoris causa Uniwersytetu w Tybindze. <br/><br/> |
Od 8 V 1918 żonaty był z Anną Karoliną Luisą Elfriedą z domu Strecker, ponownie z Ellinorą z domu Gerstenberg, miał czworo dzieci {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 8 V 1918 żonaty był z Anną Karoliną Luisą Elfriedą z domu Strecker, ponownie z Ellinorą z domu Gerstenberg, miał czworo dzieci {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 21:24, 20 lut 2023
EBERHARD BUCHWALD (16 VII 1886 Wrocław – 14 VIII 1975 Warin, Meklemburgia), fizyk, rektor Technische Hochschule Danzig (THD). Syn wrocławskiego profesora i internisty Alfreda Buchwalda i Marii z domu Lauterbach. Studiował fizykę na uczelniach we Wrocławiu, Würzburgu i Bonn. Pracował na uniwersytecie we Wrocławiu, od 1909 doktor na podstawie rozprawy Untersuchung von Flarnmenspektren mit dern Vakuumbolometer (Badanie widm płomieni za pomocą bolometru próżniowego) (promotor: Otto Lummer). Podczas I wojny światowej porucznik na froncie, ciężko ranny w nogę. Habilitował się na podstawie rozprawy Zur Theorie der Opaleszenzstrahlung we Wrocławiu w 1917 (przebywając jeszcze w wojsku), od 1921 profesor wrocławskiego uniwersytetu.
Od 1923 w Gdańsku, profesor THD, w roku akademickim 1929/1930 rektor tej uczelni. Zajmował się badaniami nad optyką (zwłaszcza optyką kryształów i teorią barw), statyką, teorią fluktuacji i hydrodynamiką. Mieszkał przy Goethehestraße 5 (ul. Tetmajera) w Gdańsku–Oliwie, opuścił Gdańsk w 1945, pracował na uniwersytecie w Jenie, od 1954 na emeryturze. Autor między innymi prac Einführung in die Kristalloptik (1912), Symbolische Physik (1949). Od 1953 członek Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina w Halle. W 1963 doktor honoris causa Uniwersytetu w Tybindze.
Od 8 V 1918 żonaty był z Anną Karoliną Luisą Elfriedą z domu Strecker, ponownie z Ellinorą z domu Gerstenberg, miał czworo dzieci
