BROWAR W KUŹNICZKACH

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Browar w Kuźniczkach na druku reklamowym, lata 30.
XX wieku
Mural Marcina Budzyńskiego z planem browaru na ścianie kamienicy przy ul. Białej z 2016 (widok od strony ul. Wajdeloty)
Spichlerz (w głębi) browaru
w Kuźniczkach
Butelka po piwie produkowanym w browarze
w Kuźniczkach w latach 70. i 80.
XX wieku
Fragment zabudowy osiedla „Browar Gdański”

BROWAR W KUŹNICZKACH. Założony przez powstałą 11 X 1871 spółkę Danziger Aktien-Bierbrauerei (DAB; Gdański Browar Akcyjny) w miejscu drewnianego browaru z 2. połowy XVIII wieku, zajął część dawnego parku dworskiego ( Kuźniczki), początkowo pod adresem Labesweg 6 (ul. Lelewela), z planowaną zdolnością produkcyjną 30 tysięcy hektolitrów rocznie. Teren pod inwestycję zakupiono 16 XI 1871, pierwszy etap budowy zakończono 24 I 1873, piwo rozpoczęto sprzedawać 20 V 1873, korzystając m.in. z doprowadzonych torów kolejowych. W roku 1875 wybudowano słodownię i warzelnię. Siedziba dyrekcji mieściła się początkowo przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), firma jako pierwsza w Gdańsku otrzymała swój numer telefoniczny (pierwsza rozmowa dyrekcja – browar odbyła się 2 I 1884). W roku 1900 utworzono tzw. spółkę powiększoną, z powiększonym kapitałem, o nazwie Danziger Aktien-Bierbrauerei Kleinhammer. Produkowano wówczas 60 tysięcy hektolitrów piwa rocznie (najwięcej piwa w dziejach browaru wyprodukowano w roku 1913: 130 tysięcy hektolitrów). 23 XII 1918 w wyniku pożaru (od świątecznej choinki) spłonęła warzelnia, magazyn jęczmienia i słodownia. W latach 1919–1920 przebudowany i unowocześniony, wykupywał (i zamykał) inne gdańskie browary (1919–1920), a także leżące w okolicy (w 1917 browar w Wejherowie, w 1918 browar w Sopocie). Po pożarze z roku 1918 współpracował ze słodownią w Nowym Stawie, z którą w 1934 utworzył spółkę Danziger Malzfabrik GmbH Neuteich; posiadał składy lodu (wykorzystywanego przy transporcie) na Stogach.

W latach 20. i 30. XX wieku na rynku lokalnym przestawiał się z transportu konnego na samochodowy (w 1923 – 60 koni, 8 samochodów, w 1939 – 23 konie, 29 samochodów dostawczych i 4 dla zarządu). Do obsługi rynków dalszych dysponował 6 wagonami-chłodniami. W posiadaniu browaru były restauracje przy Marienstraße (ul. Wajdeloty) i Jäschkentaler Weg (ul. Jaśkowa Dolina), od roku 1928 hangar na lotnisku we Wrzeszczu (służący za magazyn i warsztaty samochodowe), w 1937 powstał budynek administracyjno-dyrekcyjny i nowa brama wjazdowa od Kleinhammerweg (ul. Kilińskiego). W okresie II Wolnego Miasta Gdańska produkował znacznie poniżej możliwości (w 1938 tylko 56 tysięcy hektolitrów), mimo wielu prób nie mogąc przebić się na polskie rynki. 7 V 1940 zmarł długoletni dyrektor naczelny Albert Victor Ziehm (ur. 2 VIII 1868 Koszalin), pracujący tu przez 45 lat (od mistrza browarnictwa poczynając).

Pod koniec II wojny światowej browar zatrudniał przy produkcji jeńców wojennych (Włosi, Francuzi, Anglicy, Rosjanie). Ostatnie posiedzenie rady nadzorczej DAB odbyło się 12 XII 1944 w Berlinie. W roku 1945 niezniszczony (uszkodzeniu uległa tylko część dachów i 40-metrowy komin), upaństwowiony jako Zjednoczone Państwowe Browary – Państwowy Browar nr 1 w Gdańsku-Wrzeszczu, był pierwszym w Gdańsku zakładem przemysłowym (w sierpniu 1945 zatrudniającym 207 pracowników fizycznych i 44 umysłowych), który rozpoczął produkcję: 30 IV 1945 produkował już wodę sodową, pierwsze piwo (Jasne), wyprodukowane jeszcze z niemieckich zapasów, rozlano do beczek 14 V 1945. Od 1950 pod nazwą Gdańskie Zakłady Piwowarskie. W latach 1959–1964 rozbudowany (nowa kotłownia, oddział fermentacji, modernizacja maszynowni, budowa linii do butelkowania i pasteryzatora tunelowego, wycofano transport konny), osiągnął zdolność produkowania rocznie 320 tysięcy hektolitrów piwa. Od roku 1962 część produkcji eksportowano do ZSRR, Bułgarii i Rumunii (w 1962 – 2700 hektolitrów, w 1968 – 28 980 hektolitrów). W 1971 połączony z browarem w Elblągu pod nazwą Gdańskie Zakłady Piwowarskie z siedzibą w Elblągu. W 1977 osiągnął najwyższą w swych dziejach produkcję 498 tysięcy hektolitrów. W roku 1981 browary w Gdańsku i Elblągu rozdzielono, tworząc Zakłady Piwowarskie w Gdańsku, od 28 I 1988 (po nadaniu imienia Jana Heweliusza w 301. rocznicę śmierci tego astronoma i piwowara) Zakłady Piwowarskie im. Jana Heweliusza.

Oprócz piwa, browar od 15 III 1973 do 30 V 1996 produkował napój pepsi-cola, a latem 1984 roku wprowadził na rynek próbną (informacyjną) serię napoju "Jantar" o smaku pomarańczowo-grejpfrutowym.

W roku 1989 zapadła decyzja o przekształceniu browaru w spółkę Gdańskie Zakłady Piwowarskie (zatrudnionych 500 osób). W latach 1991–1992 powołano polsko-australijski Hewelius Brewing Company, własność spółki australijsko-holenderskiej Brewpole B.V., która 24 II 1994 przejęła majątek i 51% udziałów, pozostałe 49% udziału gminy Gdańsk uzyskała 24 X 1995 od Zarządu Miasta. Po nabyciu browarów w Elblągu i Braniewie spółka przekształciła się w Elbrewery Company Ltd z siedzibą w Elblągu, którą 6 VII 1998 wykupiła kontrolowana przez holenderski Heinekena Grupa Żywiec. Spadek produkcji do 240 tysięcy hektolitrów w roku 1999, zatrudnienia z 300 do 187 osób oraz dążenie ostatniego właściciela do koncentracji produkcji w innych zakładach spowodowały ogłoszenie 10 XI 2000 decyzji o zamknięciu browaru. Ostatnią partię piwa wyprodukowano 2 I 2001. Przestał istnieć 28 II 2001, maszyny wywieziono do Elbląga i Leżajska. 12 I 2006 tereny (5 ha, staw – 1,5 ha, budynki) nabył prywatny inwestor, Przedsiębiorstwo Budowlane Górski sp. z o.o., które od 2014 r. wybudowało tu osiedle mieszkaniowe „Browar Gdański”, poddając równocześnie rewitalizacji zachowane budynki po dawnym browarze. Zob. też piwo. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania