BRAUSEWETTER OTTO, artysta plastyk
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:4_Otto_Brausewetter.jpg|thumb|Otto Brausewetter, Bal 28 XII 1869]] | [[File:4_Otto_Brausewetter.jpg|thumb|Otto Brausewetter, Bal 28 XII 1869]] | ||
| − | '''OTTO BRAUSEWETTER''' (11 IX 1835 Zalewo koło Morąga – 8 VIII 1904 Berlin), artysta plastyk. Syn sędziego Friedricha Wilhelma | + | '''OTTO BRAUSEWETTER''' (11 IX 1835 Zalewo koło Morąga – 8 VIII 1904 Berlin), artysta plastyk. Syn miejscowego asesora sądowego i sędziego Friedricha Wilhelma oraz Ludwike z domu Henselsca. Od 1852 studiował w Królewcu, od 1857 we Frankfurcie nad Menem, od 1860 ponownie w Królewcu u profesorów: bydgoszczanina Maksymiliana Piotrowskiego (1813–1875), malarza scen historycznych i religijnych, Ludwiga Rosenfeldera (1813–1861), od 1845 dyrektora Akademii Sztuk Pięknych (Kunstakademie) w Królewcu, znanego z autorstwa gdańskiego obrazu ''Uwolnienie reformatorskiego kaznodziei Pankratiusa Klemme'' oraz Hermanna Gemmela, znawcy perspektywy i architektury. Po podróży artystycznej do Włoch, Francji i Rosji w 1869 ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Berlinie. <br/><br/> |
| + | W latach 1860–1869 mieszkał i tworzył przemiennie w Gdańsku i Królewcu. Przyjaźnił się z gdańskim kupcem i mecenasem sztuki [[PANZER CARL GUSTAV, kupiec | Carlem Gustavem Panzerem]], młodymi malarzami [[STRYOWSKI WILHELM AUGUST, artysta malarz, patron gdańskiej ulicy | Wilhelmem A. Stryowskim]] i [[SCHERRES CARL FRIEDRICH WILHELM, artysta malarz | Carlem Scherresem]]. Od 1869 w Berlinie, gdzie w 1882 został wykładowcą, w 1888 profesorem ASP. Malował głównie sceny historyczne i religijne, pejzaże (w tym gdańskie) i portrety. Jego prace znajdowały się w zbiorach gdańskich i berlińskich, publikowano je także w czasopismach.<br/><br/> | ||
| + | Najbardziej znaną jego pracą było ''Przemówienie Yorcka do pruskich stanów'' (1888), zniszczone w Królewcu podczas II wojny światowej (zachowały się pocztówki i zdjęcia). Fundacja Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego zwróciła [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowemu]] w Gdańsku odnaleziony w 2010 obraz ''Wieczorne spotkanie malarzy u Stoddarta w Gdańsku'' (1862), przedstawiający spotkanie członków Zarządu Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Od 1891 członek Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych (Preußische Akademie der Künste). W 1889 odznaczony Małym Złotym Medalem Sztuki (Medaille für Kunst). Zmarł na astmę. Pochowany na Starym Cmentarzu Dwunastu Apostołów (Alter Zwölf-Apostel Kirchhof) w Schöneberg (obecnie dzielnica Berlina). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Deegen Ernst, ''Geschichte der Stadt Saalfeld Ostpr….'', Saalfeld 1905, s.325–326.<br/> | ||
| + | Donop Lionel von, ''Rosenfelder Karl Ludwig'', w: Allgemeine Deutsche Biographie, Bd. 29, 1889, s. 207-209. | ||
Wersja z 09:35, 20 cze 2023
w Gdańsku, 1862. Widoczni: Johann Sprott Stoddart (pośrodku, z bokobrodami), Francis Blair Stoddart (nalewa wino), Wilhelm August Stryowski (po prawej), Otto Brausewetter (po lewej, pośrodku), Carl Friedrich Wilhelm Scherres (pierwszy z lewej, na pierwszym planie), Carl Gustav Panzer (skrajnie po lewej)
OTTO BRAUSEWETTER (11 IX 1835 Zalewo koło Morąga – 8 VIII 1904 Berlin), artysta plastyk. Syn miejscowego asesora sądowego i sędziego Friedricha Wilhelma oraz Ludwike z domu Henselsca. Od 1852 studiował w Królewcu, od 1857 we Frankfurcie nad Menem, od 1860 ponownie w Królewcu u profesorów: bydgoszczanina Maksymiliana Piotrowskiego (1813–1875), malarza scen historycznych i religijnych, Ludwiga Rosenfeldera (1813–1861), od 1845 dyrektora Akademii Sztuk Pięknych (Kunstakademie) w Królewcu, znanego z autorstwa gdańskiego obrazu Uwolnienie reformatorskiego kaznodziei Pankratiusa Klemme oraz Hermanna Gemmela, znawcy perspektywy i architektury. Po podróży artystycznej do Włoch, Francji i Rosji w 1869 ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Berlinie.
W latach 1860–1869 mieszkał i tworzył przemiennie w Gdańsku i Królewcu. Przyjaźnił się z gdańskim kupcem i mecenasem sztuki Carlem Gustavem Panzerem, młodymi malarzami Wilhelmem A. Stryowskim i Carlem Scherresem. Od 1869 w Berlinie, gdzie w 1882 został wykładowcą, w 1888 profesorem ASP. Malował głównie sceny historyczne i religijne, pejzaże (w tym gdańskie) i portrety. Jego prace znajdowały się w zbiorach gdańskich i berlińskich, publikowano je także w czasopismach.
Najbardziej znaną jego pracą było Przemówienie Yorcka do pruskich stanów (1888), zniszczone w Królewcu podczas II wojny światowej (zachowały się pocztówki i zdjęcia). Fundacja Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego zwróciła Muzeum Narodowemu w Gdańsku odnaleziony w 2010 obraz Wieczorne spotkanie malarzy u Stoddarta w Gdańsku (1862), przedstawiający spotkanie członków Zarządu Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Od 1891 członek Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych (Preußische Akademie der Künste). W 1889 odznaczony Małym Złotym Medalem Sztuki (Medaille für Kunst). Zmarł na astmę. Pochowany na Starym Cmentarzu Dwunastu Apostołów (Alter Zwölf-Apostel Kirchhof) w Schöneberg (obecnie dzielnica Berlina).
Bibliografia:
Deegen Ernst, Geschichte der Stadt Saalfeld Ostpr…., Saalfeld 1905, s.325–326.
Donop Lionel von, Rosenfelder Karl Ludwig, w: Allgemeine Deutsche Biographie, Bd. 29, 1889, s. 207-209.
