BRAMA ZAMKOWA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Brama Zamkowa w systemie północno-zachodnich obwarowań Głównego Miasta na tzw. Planie sztokholmskim (rysunku aksjonometrycznym wykonanym piórkiem) przypisywanym Antonowi Möllerowi, około 1600: od prawej kościół św. Ducha, Brama Zamkowa nad fosą (obecnie ul. Podwale Staromiejskie), baszty: Katowska, Klasztorna, Dominikańska, Jacek, poniżej kościół św. Mikołaja i klasztor dominikanów, po lewej u dołu Brama Szeroka
Brama Zamkowa (Haustor) przed rozbiórką w 1879, fot. Friedrich Wilhelm Flottwell

BRAMA ZAMKOWA (Haustor), lądowa, niegdyś przy ul. U Furty (zamykającej od północy ul. Grobla). Należała do najstarszych bram lądowych Głównego Miasta, łącząc miasto z zamkiem krzyżackim. W odnowionym (1378) przywileju wielkiego mistrza Ludolfa Königa dla Głównego Miasta z około 1342 (zaginął) wspomniano o zarezerwowaniu dla komtura gdańskiego miejsca łączącego zamek z miastem na budowę mostu nad fosą, przy którym planowano wzniesienie wieży i bramy. Ze względu na położenie w pobliżu zamku brama miała pozostać w rękach Krzyżaków, a prowadzącą do niej ulicę od wnętrza miasta powinni zamieszkiwać ludzie „zaufani”. Nie jest możliwe ustalenie, czy informacja odnosi się do około 1342 czy 1378 roku.

Podczas buntu mieszczan gdańskich w 1411, aby zabezpieczyć się przed wtargnięciem do miasta Krzyżaków, bramę przejściowo zamurowano. W latach 1487–1489 wybudowano przedbramie, czyli 2 połączone przejazdem bramnym, cylindryczne, niezbyt wysokie ceglane wieże, nakryte stożkowymi dachami. Stały na wyspie otoczonej fosą, nad którą przerzucono wsparte na ceglanym moście oraz połączone z bramą właściwą 2 krótkie mury szyi.

W 1. połowie XVII wieku w związku z budową nowożytnych fortyfikacji straciła znaczenie militarne; budynek bramny adaptowano na cele mieszkaniowe. W 2. połowie XVIII wieku rozebrano przedbramię, w 1880, w rok po przypadkowym pożarze, resztki bramy.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania