BOY ADOLF, malarz
< Poprzednie | Następne > |
ADOLF BOY (1612 Gdańsk – około 1682/1683 Gdańsk), malarz. Zapewne syn Magnusa Boya (zm. 1632). W latach 1620–1626 uczył się malarstwa u Bartholomäusa Milwitza, od 1630 członek cechu malarzy, od 1636 mistrz, otrzymał wówczas obywatelstwo gdańskie. Malował portrety (np. burgrabiego Constantina Brandta, Salomona Giese (12 XI 1590 Gdańsk – 17 VI 1651 Gdańsk), syna Constantina Giese), obrazy o tematyce religijnej, sceny rodzajowe, martwą naturę. Otrzymał tytuł nadwornego malarza królewskiego. Autor cyklu sybilli dla Ratusza Starego Miasta i panoramy Gdańska z roku 1680, namalowanej do Wielkiej Sieni Ratusza Głównego Miasta (obecnie w zbiorach Muzeum Historycznego Miasta Gdańska).
Projektował na zamówienie Rady Miejskiej bramy triumfalne, dla wydawców i drukarzy (w tym dla Jana Heweliusza) winiety książkowe. Wiele jego dzieł znanych jest tylko z kopii miedziorytniczych i zachowanych druków. W roku 1657 był właścicielem Doliny Radości.
9 VIII 1631 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z Urszulą (zm. 1673 Gdańsk), córką Martina Conrata. Miał córki Katarine (ochrzczoną w kościele św. Katarzyny w 1645), Anne Marie oraz syna Johannesa Friedricha (ochrzczonego w kościele św. Katarzyny w 1649, zmarłego w 1683), który również został mistrzem malarskim. Córka Anne Marie w latach 1649–1653 była żoną gdańskiego mistrza malarskiego Augusta Ranischa, od 1660 żoną Andreasa Stecha.