BOGACKA JOANNA, aktorka

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Joanna Bogacka, Ryszard Ronczewski (w środku) i Stanisław Igar w Teatrze Wybrzeże
Joanna Bogacka (z lewej), Edward Ożana, Zofia Bajuk w sztuce Tricoche i Cacolet czyli Biuro Usług Poufnych, Teatr Wybrzeże 1976

JOANNA BOGACKA (17 XII 1945 Gdańsk – 26 XI 2012 Sopot), aktorka teatralna i filmowa, pedagog. W 1963 roku absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, w 1968 ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Na gdańskiej scenie zadebiutowała w Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej (premiera 7 IV 1967, reż. Jagienka Zychówna). Przez niemal całą karierę zawodową, od 1967 roku, związana z Teatrem Wybrzeże; jedynie w latach 1973–1975 była aktorką Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. W latach 90. XX wieku i w pierwszej dekadzie XXI wieku występowała także w warszawskich teatrach: Dramatycznym i Scena Prezentacje.

Związana z Sopotem, w tym czasie kreowała role w sopockim Teatrze Atelier i spektaklach Teatru przy Stole w siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. W 2004 była jurorką odbywającego się w tym mieście Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji „Dwa Teatry”, na którym prezentowano również spektakle z jej udziałem. Stworzyła wiele ról teatralnych w sztukach reżyserowanych między innymi przez Piotra Paradowskiego, Tadeusza Minca, Ryszarda Majora, Krzysztofa Babickiego, Marcela Kochańczyka, Marka Okopińskiego. Za swojego teatralnego mistrza uważała Stanisława Hebanowskiego. Była między innymi Aniołem w Tragedii o bogaczu i Łazarzu Anonima Gdańskiego (1968), Dilą w Cmentarzysku samochodów Ferdynanda Arrabala (1972), Mirandą w Burzy (1971) i Oliwią w Wieczorze Trzech Króli (1978) Williama Shakespeare’a, księżną Iriną w Szewcach Stanisława Ignacego Witkiewicza (1981). Kreowała rolę tytułową w Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera (1996); była panią Wallman w Hanemannie Stefana Chwina (2002), Rozą Nikołajewną w sztuce Baba Chanel Nikołaja Kolady (2012).

W Teatrze Atelier grała między innymi w Jubileuszu (1996) George’a Taboriego i w Szarym Aniele (2001) Moritza Rinkego. W 1989 w Operze i Filharmonii Bałtyckiej wyreżyserowała Mniemaną ogrodniczkę Wolfganga Amadeusa Mozarta. Zagrała w ponad stu przedstawieniach teatralnych oraz w ponad 30 spektaklach telewizyjnych. Występowała w filmach, między innymi: To ja zabiłem (1974), Linia (1974), Sto koni do stu brzegów (1978), Zero (2009); w serialach – np. serial dla młodzieży Szaleństwo Majki Skowron (1976), Sława i chwała (1997), Tygrysy Europy (1999), Boża podszewka, część II (2005), Barwy szczęścia (2007–2010).

Wykładała sztukę aktorską w gdańskiej Akademii Muzycznej (1982–2012) oraz w Studiu Wokalno-Aktorskim w Gdyni (1992–2006). Laureatka licznych nagród aktorskich na festiwalach i spotkaniach teatralnych w całej Polsce, w tym na Festiwalu Teatralnym w Toruniu w latach 1983, 1984, 1986; na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w latach 1983, 1992, 2012.

W 1985 roku otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi; w 1996 Srebrny Krzyż Zasługi; w latach 1987, 1993 i 1997 nagrodę wojewody gdańskiego za role kreowane na scenie Teatru Wybrzeże; w 1993 – nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W 2003 została laureatką Sopockiej Muzy w dziedzinie kultury i sztuki. W 2007 przyznano jej Srebrny Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. W 2008 otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej. Od 26 XI 2013 jej imię nosi Scena Kameralna Teatru Wybrzeże w Sopocie. JAK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania