BELINA-SKUPIEWSKI STEFAN, profesor Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Stefan Belina-Skupiewski (z prawej) w towarzystwie między innymi Jana Kiepury (w kapeluszu), 1935

STEFAN BELINA-SKUPIEWSKI (23 VII 1885 Kijów – 2 VIII 1962 Gdańsk), artysta muzyk, inżynier. Pobierał naukę gry na fortepianie w szkole muzycznej w Kijowie, odbył studia wokalne w Karlsruhe i Monachium, także w Instytucie Inżynieryjnym w Petersburgu (do około 1905 roku) i na politechnice w Karlsruhe, od roku 1908 inżynier.

W latach 1908–1928 występował na najbardziej znanych scenach operowych Europy i Ameryki. W roku 1923 w mediolańskiej La Scali był wykonawcą partii Tristana w Tristanie i Izoldzie Richarda Wagnera oraz Don Joségo w Carmen Georges’a Bizeta pod dyrekcją Artura Toscaniniego. W 1927 w Paryżu brał udział w prawykonaniu (partia tytułowa) opery-oratorium Król Edyp Igora Strawinskiego. Od roku 1928 pedagog w Warszawie, w latach 1938–1939 pracował w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina. W latach 1945–1946 prowadził klasę śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Łodzi, 1946–1953 w PWSM w Katowicach, w tym czasie był też dyrektorem Opery Śląskiej w Bytomiu.

W Gdańsku od roku 1953 jako kierownik wokalny Opery i Filharmonii Bałtyckiej ( Państwowa Opera Bałtycka, Polska Filharmonia Bałtycka) oraz pedagog w PWSM ( Akademia Muzyczna); od 1956 profesor tytularny. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1952), w 1958 otrzymał nagrodę muzyczną miasta Gdańska. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. AZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania