BEHNKE UND SIEG, firma handlowo–żeglugowa
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
[[File:Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg|thumb|Reklama firmy armatorskiej Behnke und Sieg, 1929]] | [[File:Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg|thumb|Reklama firmy armatorskiej Behnke und Sieg, 1929]] | ||
| − | '''BEHNKE UND SIEG''', firma handlowo-żeglugowa, utworzona w | + | '''BEHNKE UND SIEG''', firma handlowo-żeglugowa, utworzona w 1890 przez [[BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO, armator | Emila Heinrich Otto Behnkego]] i [[SIEG FRIEDRICH WALDEMAR, przedsiębiorca, radny | Waldemara Siega]]. W 1894 posiadała dwa parowce zbudowane w [[STOCZNIA KLAWITTERA | Stoczni Klawittera]] o tonażu 3573 BRT, w 1914 już pięć jednostek o tonażu 2353 BRT – do rejsów kabotażowych po Morzu Bałtyckim i Morzu Północnym. Główna siedziba firmy w 1897 mieściła się na Jopengasse 67 (ul. Piwna), w latach 1921–1945 przy Langer Markt 20 (ul. Długi Targ); filia – w Nowym Porcie: w 1914 przy Hafenstraße 7 (ulica obecnie nie istnieje), w 1928 Olivaer Straße 33 A (ul. Oliwska). Od 1925 do 1939 dysponowała w Gdańsku także kamienicą przy Ankerschmiedegasse 15 (ul. Kotwiczników), nabytą od spadkobierców [[STEIMMIG FRANZ RUDOLF, przedsiębiorca | Franza Rudolfa Steimmiga]]. W Gdańsku działała do 1945, następnie do 1955 w Niemczech.<br /><br /> |
| − | Od | + | Od 1919 firma eksploatowała frachtowiec „Weischel” (ex. „Queen Alexandra”, zbudowany 1906 w Danii, od 1906 pod zmienioną nazwą własność Hamburg – Danzig Linie GmbH). Połowę udziału w statku miał polski Skarb Państwa, w związku z czym w 1945 stacjonujący w Hamburgu frachtowiec został przyznany stronie polskiej. Miał początkowo nosić nazwę „Słupsk”, ostatecznie od 1946 do 1967 pływał w PLO i PŻM jako s/s „Rataj”. Zob. też [[KATASTROFA STATKU „EMIL BERENZ” W 1902 | katastrofa statku „Emil Berenz”]]. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 10:52, 13 cze 2023
BEHNKE UND SIEG, firma handlowo-żeglugowa, utworzona w 1890 przez Emila Heinrich Otto Behnkego i Waldemara Siega. W 1894 posiadała dwa parowce zbudowane w Stoczni Klawittera o tonażu 3573 BRT, w 1914 już pięć jednostek o tonażu 2353 BRT – do rejsów kabotażowych po Morzu Bałtyckim i Morzu Północnym. Główna siedziba firmy w 1897 mieściła się na Jopengasse 67 (ul. Piwna), w latach 1921–1945 przy Langer Markt 20 (ul. Długi Targ); filia – w Nowym Porcie: w 1914 przy Hafenstraße 7 (ulica obecnie nie istnieje), w 1928 Olivaer Straße 33 A (ul. Oliwska). Od 1925 do 1939 dysponowała w Gdańsku także kamienicą przy Ankerschmiedegasse 15 (ul. Kotwiczników), nabytą od spadkobierców Franza Rudolfa Steimmiga. W Gdańsku działała do 1945, następnie do 1955 w Niemczech.
Od 1919 firma eksploatowała frachtowiec „Weischel” (ex. „Queen Alexandra”, zbudowany 1906 w Danii, od 1906 pod zmienioną nazwą własność Hamburg – Danzig Linie GmbH). Połowę udziału w statku miał polski Skarb Państwa, w związku z czym w 1945 stacjonujący w Hamburgu frachtowiec został przyznany stronie polskiej. Miał początkowo nosić nazwę „Słupsk”, ostatecznie od 1946 do 1967 pływał w PLO i PŻM jako s/s „Rataj”. Zob. też katastrofa statku „Emil Berenz”.
