BECKER PETER, burmistrz Starego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
PETER BECKER (około 1375 – 1437?), burmistrz Starego Miasta Gdańska. Pochodził prawdopodobnie z Gdańska, być może był synem Kuntze Beckera, rajcy Starego Miasta, wzmiankowanego w 1405 roku, jednak pospolite nazwisko (bądź przezwisko), oznaczające piekarza, nie pozwala na bliższe określenie jego związków rodzinnych. W trzech miastach w Gdańsku ( Głównym, Starym i Młodym) w 1. połowie XV wieku wzmiankowanych jest kilkudziesięciu Beckerów.
Być może to on w 1407 roku został wpisany do księgi obywatelskiej Młodego Miasta. Urząd burmistrza Starego Miasta sprawował od roku 1419. Biorąc pod uwagę zasadę naprzemienności w sprawowaniu urzędów w Radzie Miejskiej, prawdopodobnie pierwszym burmistrzem został w 1420 roku, przewodząc Radzie Zasiadającej do 1429. W 1430 zwolniony, zapewne pełnił wówczas funkcję trzeciego burmistrza. Na urząd pierwszego burmistrza wrócił w 1435 i był nim aż do 1437 roku. W trakcie jego rządów (w 1436) postawiono budynek wagi miejskiej nad Kanałem Raduni naprzeciwko ratusza ( ratusz Starego Miasta).
Dzierżawił od zakonu krzyżackiego parcelę, zapewne nad Kanałem Raduni, z której w 1437 roku płacił Krzyżakom czynsz w wysokości 8 skojców.
