BAPTYŚCI

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

BAPTYŚCI, nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa. Na Pomorzu pojawili się w 1. połowie XIX wieku. Pierwszym zamieszkałym w Gdańsku baptystą był Johann Guttmann, ochrzczony w Tczewie w roku 1860. Pierwszy chrzest w Gdańsku odbył się 2 X 1864. Zbór przy Jopengasse 16 (ul. Piwna) erygowano 12 XII 1875. Pierwszym kaznodzieją został Wilhelm Schulz, społeczność baptystów liczyła 116 osób. W roku 1881 otwarto nowo wybudowaną kaplicę z baptysterium przy Schießstange 17/18 (ul. Kurkowa). Dług zaciągnięty na jej budowę spłacono dzięki kweście kaznodziei Augusta Penskiego wśród baptystów amerykańskich w latach 1884–1885. W 1882 miał miejsce najliczniejszy chrzest w dziejach gdańskich baptystów, przyjęły go 82 osoby. Był to rezultat działalności przybyłego z Teksasu ewangelisty Kyfera. 25 V 1898 roku zbór w Gdańsku uzyskał osobowość prawną, w latach 1904–1911 otwarto kaplice w Sopocie, Sztutowie i Świbnie. Liczba członków przekraczała wówczas 400 osób i w ciągu kolejnych 30 lat podwoiła się. Podczas II wojny światowej z mniejszych wspólnot ewangelicznych jedynie baptyści mieli prawo do zgromadzeń religijnych. Spowodowało to, że do gdańskiego zboru przyłączyły się m.in. wspólnoty Kościoła Chrystusowego i Kościoła Wiary Ewangelicznej (tzw. zielonoświątkowcy). Na skutek działań wojennych i powojennej migracji praktycznie cała niemiecka wspólnota baptystów w Gdańsku rozproszyła się, zniszczona została kaplica przy ul. Kurkowej. Działalność zboru podjęli polscy baptyści, którzy osiedlili się w Gdańsku, około 30 osób. Siedzibą zboru, inaugurującego działalność 3 II 1946 roku, była kaplica ewangelicka przy ul. Dąbrowskiego 11. Pierwszym powojennym kaznodzieją został Paweł Bajeński. Po jego odejściu ze wspólnoty wraz z grupą wyznawców Kościoła Chrystusowego obowiązki duszpasterskie podzielono między Piotra Żółtko oraz Łukasza Dziekucia-Maleja. W czerwcu 1946 roku zbór zorganizował zlot młodzieży baptystycznej, 6 X 1946 na plaży w Brzeźnie odbył się pierwszy powojenny chrzest. W tym czasie utworzono chór, przez wiele lat uchodzący za najlepszy chór zborowy we wszystkich polskich kościołach ewangelicznych. W roku 1979 wystąpił, jako jedyny chór protestancki, z koncertem w katedrze w Kolonii. W styczniu 1951 na kaznodzieję powołany został Adam Piasecki, który funkcję tę pełnił do roku 1975. W latach 1980–1985 w miejscu starej zrujnowanej kaplicy przy ul. Dąbrowskiego postawiono nowy budynek. W roku 1985 z gdańskiego wyodrębnił się samodzielny zbór w Gdyni. W 1998 utworzono drugi zbór w Gdańsku, początkowo przy ul. Waryńskiego, obecnie przy ul. Leczkowa, 2001 – zbór w Sopocie. Zbór pierwszy liczy obecnie około 200 dorosłych osób, zbór drugi – 60. DSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania