BACHMANN JEAN PETER HEINRICH, śpiewak, aktor, dyrektor teatru
| < Poprzednie | Następne > |
_Peter_Heinrich_Bachmann.jpg)
JEAN (Johann) PETER HEINRICH BACHMANN (3 IX 1766 Rheinsberg, Brandenburgia – 6 XII 1824 Królewiec), śpiewak operowy o głosie tenorowym, aktor, dyrektor teatru. W 1782 roku zaangażowany do towarzystwa teatralnego prowadzonego przez Johanne Karoline Schuch (Schuchische Gesellschaft Deutscher Schauspieler; zob. Teatr do końca XVIII wieku. Teatr zawodowy), razem z siostrą Dorotheą Ludolphiną Bachmann-Ackermann i bratem Johannem Carlem Wilhelmem Bachmannem (4 V 1769 Rheinsberg, Brandenburgia – po 1817). Od 4 I 1802 do 9 II 1810 ( Teatr Miejski. Instytucja 1801–1900) dyrektor Westpreußische deutsche Schauspielergesellschaft der Geschwister Schuch (Zachodniopruskie Towarzystwo Teatralne Rodzeństwa Schuchów). W latach 1812–1814 dyrektor teatru w Neustrelitz, Meklemburgia-Pomorze Przednie, od 15 XII 1814 do 10 IV 1815 występował gościnnie w Gdańsku, w latach 1815–1820 aktor teatru w Szczecinie, od 22 X 1820 ponownie w zespole gdańskiego teatru.
W Gdańsku występował w operach, między innymi Wolfganga Amadeusza Mozarta (Czarodziejski flet, Don Giovanni, Wesele Figara, Łaskawość Tytusa), André Grétry’ego (Ryszard Lwie Serce, Sinobrody), Antonia Salieriego (Axur, król Ormus), Peter von Wintera (Przerwana ofiara), Niccolò Picciniego (Czekina albo Cnotliwa panienka), Giovanniego Paisiella (Cyrulik sewilski), Christopha Willibalda Glucka (Ifigenia na Taurydzie), Domenica Cimarosy (Potajemne małżeństwo), Carla Dittersa von Dittersdorffa (Doktor und Apotheker), Henri Bertona (Alina, królowa Golkondy), Nicolasa Isouarda (Kopciuszek), Étienne’a Méhula (Józef w Egipcie), Luigiego Cherubiniego (Woziwoda), oraz w sztukach, między innymi Williama Shakespeare’a (Ryszard III, Henryk IV, Hamlet, Kupiec wenecki, Otello, Makbet), Johanna Wolfganga Goethego (Götz z Berlichingen z żelazną ręką, Egmont), Friedricha Schillera (Zbójcy, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Dziewica Orleańska, Wilhelm Tell, Maria Stuart, Intryga i miłość, Śmierć Wallensteina), Moliera (Skąpiec), Richarda Brinsleya Sheridana (Szkoła obmowy), Augusta Wilhelma Ifflanda (Gracz), Heinricha von Kleista (Książę Homburg), Gottholda Lessinga (Natan mędrzec), Augusta von Kotzebuego (Hrabia Beniowski, czyli spisek na Kamczatce, Gustaw Waza, Krzyżowcy), Pedra Calderóna de la Barca (Lekarz swojego honoru).
Był dwukrotnie żonaty: od 1788 z aktorką Friederike Schuch (1 I 1767 Berlin – 29 I 1817 Szczecin; zob. Teatr do końca XVIII wieku. Teatr zawodowy), od 1817 z Marią Auguste Plettner (Plättner; około 1788 – 10 VII 1857 Gdańsk). Jego córka z pierwszego małżeństwa – Jeanette Bachmann (przed 1817 – po 1866) była matką Carla Friedricha Wilhelma Scherresa.
