BŁAŻEJEWSKI MICHAŁ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Michał Błażejewski

MICHAŁ BŁAŻEJEWSKI (ur. 10 IV 1948 Polanów koło Sławna), historyk literatury i kultury, nauczyciel akademicki, twórca kulturoznawstwa na Uniwersytecie Gdańskim (UG). Syn Wacława (1911–1976), od połowy lat trzydziestych XX wieku do 1939 roku pracownika Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni-Oksywiu, wysiedlonego w 1939 przez Niemców, od 1949 pracownika Stoczni Północnej w Gdańsku, w latach 1957–1976 Stoczni Remontowej Nauta w Gdyni. Matka Amelia w latach 1949–1956 była nauczycielką w trójmiejskich szkołach. W 1966 roku absolwent V Liceum Ogólnokształcącego. W latach 1966–1972 studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM) filologię polską (magisterium w 1971) i psychologię (nieukończona). W latach 1969–1972 był współpracownikiem Centralnego Ośrodka Informacji i Analiz Studenckiego Ruchu Kulturalnego (do 1991 roku kierownik jego gdańskiej filii). Od 1972 roku pracownik UG, w 1974 zatrudniony w Instytucie Filologii Polskiej. Od 1982 roku doktor, od 1995 doktor habilitowany i profesor nadzwyczajny (uczelniany) UG, od 2005 roku profesor tytularny.

W latach 1982–1994 kierownik Podyplomowego Studium Wiedzy o Teatrze, Filmie i Telewizji UG, 1996–1999 zastępca dyrektora ds. nauki, 1999–2005 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej, 2002–2005 kierownik Zakładu Wiedzy o Mediach i Kulturze Współczesnej, 2005–2011 kierownik Zakładu Nauk o Kulturze, 2006–2012 kierownik Katedry Kulturoznawstwa. Od 2016 roku zatrudniony w Instytucie Badań nad Kulturą Wydziału Filologicznego UG. W latach 2002–2016 członek Państwowej (następnie Polskiej) Komisji Akredytacyjnej. Twórca autorskich programów studiów stacjonarnych i podyplomowych, a także specjalności na studiach polonistycznych i kulturoznawczych.

Prowadzi badania nad historią, teorią i filozofią literatury oraz kultury, kulturą pogranicza, kontrkulturą, kulturami lokalnymi i alternatywnymi, kulturą studencką i młodzieżową, kulturą i literaturą popularną, kulturą i sztuką w nowych mediach. Autor między innymi monografii Stereotypy Ziemiomorza w wybranych powieściach pisarzy Wybrzeża Gdańskiego (1993), Fleszarowa Sopocka albo – jak być kochaną. W osiemdziesiątą rocznicę urodzin Stanisławy Fleszarowej-Muskat (1999), Dialog w przestrzeni kultury (2005), artykułów, na przykład Na drogach, kędy zły nie kroczy… – o wędrowaniu w dramatach Ryszarda Wagnera, prac popularnych, między innymi J. R. R. Tolkien – Powiernik Pieśni (1993), Źle się dzieje w Dolinie Muminków. Wiele artykułów poświęcił związkom Richarda Wagnera z Pomorzem – publikował je w „Autografie” (od 1988), następnie do 2011 w „Autografie Post” (w latach 2000–2009 był członkiem jego rady redakcyjnej). Od 1991 do 1997 pisał teksty piosenek do Kabaretu Olgi Lipińskiej. Publikował na łamach „Dziennika Bałtyckiego”, „Głosu Wybrzeża”, „Punktu”, „Gdańskiego Rocznika Kulturalnego”, „Toposu”, „Rocznika Sopockiego”.

W latach 1998–2003 był przewodniczącym Rady Programowej Stowarzyszenia Literackiego „Scriptus”. Członek Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (TPS, 1998–2012), Association for Cultural Studies (2006–2013), Polskiego Towarzystwa Kulturalnego (2008–2013; inicjator powołania jego gdańskiego oddziału). Członek Śląskiego (od 1984) i Gdańskiego Klubu Fantastyki. Od 1998 roku współpracownik Biblioteki Literatury Polskiej w Internecie.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2001), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2002), medalem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (1973), wyróżniony Nagrodą Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1993). KA

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania