AUGUSTYNIAK BRONISŁAW, adwokat
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę AUGUSTYNIAK BRONISŁAW na AUGUSTYNIAK BRONISŁAW, adwokat, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Augustyniak_Bronisław.jpg |thumb| Bronisław Augustyniak]] | [[File: Augustyniak_Bronisław.jpg |thumb| Bronisław Augustyniak]] | ||
| − | '''BRONISŁAW AUGUSTYNIAK''' (4 XII 1919 Grzymałowo, województwo tarnopolskie – 7 II 1993 Gdańsk), adwokat, dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Od 1937 był uczniem Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej 17 IX 1939 przekroczył | + | '''BRONISŁAW AUGUSTYNIAK''' (4 XII 1919 Grzymałowo, województwo tarnopolskie – 7 II 1993 Gdańsk), adwokat, dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Od 1937 był uczniem Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej 17 IX 1939 przekroczył granicę z Rumunią, gdzie przebywał do 15 VI 1945 i gdzie ukończył liceum i rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bukareszcie. Dyplom z prawa obronił w 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, od 2 VII 1948 do 1 X 1950 był aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Bytomiu, po ukończeniu aplikacji sądowej od 2 X 1950 do 18 XII 1951 podprokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie i Katowicach, od 5 I 1952 do 30 XII 1952 kierownik Funduszu Wczasów Pracowniczych w Krynicy Górskiej. Od 1952 adwokat. Od 11 IV 1953 do 1 IV 1954 adwokat w Zespole Adwokackim w Elblągu, od 1 IV 1954 do 1 VI 1982 adwokat w Zespole Adwokackim nr 6 w Gdańsku. <br/><br/> |
W 1952 został wpisany na listę adwokatów Izby Katowickiej, pracował w Świętochłowicach. W 1953 przeniósł się do żony, lekarki w Sopocie i 24 lutego został wpisany na listę adwokatów Wojewódzkiej Izby Gdańskiej. Do 1954 wykonywał zawód adwokata w Elblągu, następnie w Gdańsku, do emerytury w 1982 w Zespole Adwokackim nr 6.<br/><br/> | W 1952 został wpisany na listę adwokatów Izby Katowickiej, pracował w Świętochłowicach. W 1953 przeniósł się do żony, lekarki w Sopocie i 24 lutego został wpisany na listę adwokatów Wojewódzkiej Izby Gdańskiej. Do 1954 wykonywał zawód adwokata w Elblągu, następnie w Gdańsku, do emerytury w 1982 w Zespole Adwokackim nr 6.<br/><br/> | ||
Dziekanem Rady Adwokackiej w Gdańsku został w 1953 na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do początku 1957, kiedy to skład rady po raz pierwszy wyłoniono w wolnych wyborach adwokatów. Dziekanem był ponownie w latach 1964–1979. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich, w którym w latach 1954–1969 był członkiem Zarządu Okręgu w Gdańsku.<br/><br/> | Dziekanem Rady Adwokackiej w Gdańsku został w 1953 na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do początku 1957, kiedy to skład rady po raz pierwszy wyłoniono w wolnych wyborach adwokatów. Dziekanem był ponownie w latach 1964–1979. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich, w którym w latach 1954–1969 był członkiem Zarządu Okręgu w Gdańsku.<br/><br/> | ||
| − | Wyróżniony | + | Wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym” (1979). Zmarł nagle, pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author:MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
Aktualna wersja na dzień 10:11, 23 sty 2024
BRONISŁAW AUGUSTYNIAK (4 XII 1919 Grzymałowo, województwo tarnopolskie – 7 II 1993 Gdańsk), adwokat, dziekan Rady Adwokackiej w Gdańsku. Od 1937 był uczniem Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. Po wybuchu II wojny światowej 17 IX 1939 przekroczył granicę z Rumunią, gdzie przebywał do 15 VI 1945 i gdzie ukończył liceum i rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bukareszcie. Dyplom z prawa obronił w 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, od 2 VII 1948 do 1 X 1950 był aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Bytomiu, po ukończeniu aplikacji sądowej od 2 X 1950 do 18 XII 1951 podprokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie i Katowicach, od 5 I 1952 do 30 XII 1952 kierownik Funduszu Wczasów Pracowniczych w Krynicy Górskiej. Od 1952 adwokat. Od 11 IV 1953 do 1 IV 1954 adwokat w Zespole Adwokackim w Elblągu, od 1 IV 1954 do 1 VI 1982 adwokat w Zespole Adwokackim nr 6 w Gdańsku.
W 1952 został wpisany na listę adwokatów Izby Katowickiej, pracował w Świętochłowicach. W 1953 przeniósł się do żony, lekarki w Sopocie i 24 lutego został wpisany na listę adwokatów Wojewódzkiej Izby Gdańskiej. Do 1954 wykonywał zawód adwokata w Elblągu, następnie w Gdańsku, do emerytury w 1982 w Zespole Adwokackim nr 6.
Dziekanem Rady Adwokackiej w Gdańsku został w 1953 na mocy zarządzenia Ministra Sprawiedliwości. Funkcję tę pełnił do początku 1957, kiedy to skład rady po raz pierwszy wyłoniono w wolnych wyborach adwokatów. Dziekanem był ponownie w latach 1964–1979. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich, w którym w latach 1954–1969 był członkiem Zarządu Okręgu w Gdańsku.
Wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym” (1979). Zmarł nagle, pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.
Bibliografia:
Golec Krzysztof, Adwokat Bronisław Augustyniak – trzeci dziekan Pomorskiej Izby Adwokackiej, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 38, 2015, s. 13.
Golec Krzysztof, Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 49.
