ANTHONY CARL GOTTFRIED, ludwisarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Grosz_gdański_1809.jpg | thumb| Grosz gdański 1809]] | [[File: Grosz_gdański_1809.jpg | thumb| Grosz gdański 1809]] | ||
| − | '''CARL GOTTFRIED ANTHONY''' (1740 – 7 IV 1821 Gdańsk), ludwisarz. | + | '''CARL GOTTFRIED ANTHONY''' (1740 – 7 IV 1821 Gdańsk), ludwisarz. Syn Johanna Gottfrieda i Constancji Elisabethy z domu Wagenfeld. Po ojcu właściciel odlewni dzwonów (zapisanej mu testamentem z 1769), w 1808 w [[BRAMA LUDWISARSKA | Bramie Ludwisarskiej]] (ul. św. Ducha), w 1821 w bastionie Miś przy Bastion Bär 1 (ul. Reduta Miś). Między innymi w 1766 z inicjatywy ks. Michała Dąbrowskiego i składek parafian przelał trzeci, największy dzwon „majoris magnitudinis” kościoła św. Mikołaja w Gniewie, w 1769 przelał jeden dzwonów [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (Elisabeth Maria), w 1773 odlał niewielki dzwon (średnicy 68 cm) dla nieistniejącego obecnie kościoła ewangelickiego w Trzciance (Schönlanke).<br/><br/> |
| − | W | + | W 1808 wraz z ludwisarzem Johannem Friedrichem Meyerem (1776–1831) zajmował się produkcją [[PIENIĄDZ | monet]] dla władz [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]]. W 1808 mieszkał we własnym domu przy Ketterhagergasse 3 (ul. Zbytki). Jego spadkobiercą został Johann Friedrich Meyer. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,1/129, s. 164–168, 358–362; 300,1/188, Bl. 173rv.<br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 29 z 11 IV 1821, s. 763 (nekrolog). | ||
Wersja z 12:29, 16 cze 2022
CARL GOTTFRIED ANTHONY (1740 – 7 IV 1821 Gdańsk), ludwisarz. Syn Johanna Gottfrieda i Constancji Elisabethy z domu Wagenfeld. Po ojcu właściciel odlewni dzwonów (zapisanej mu testamentem z 1769), w 1808 w Bramie Ludwisarskiej (ul. św. Ducha), w 1821 w bastionie Miś przy Bastion Bär 1 (ul. Reduta Miś). Między innymi w 1766 z inicjatywy ks. Michała Dąbrowskiego i składek parafian przelał trzeci, największy dzwon „majoris magnitudinis” kościoła św. Mikołaja w Gniewie, w 1769 przelał jeden dzwonów kościoła św. Katarzyny (Elisabeth Maria), w 1773 odlał niewielki dzwon (średnicy 68 cm) dla nieistniejącego obecnie kościoła ewangelickiego w Trzciance (Schönlanke).
W 1808 wraz z ludwisarzem Johannem Friedrichem Meyerem (1776–1831) zajmował się produkcją monet dla władz I Wolnego Miasta Gdańska. W 1808 mieszkał we własnym domu przy Ketterhagergasse 3 (ul. Zbytki). Jego spadkobiercą został Johann Friedrich Meyer.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,1/129, s. 164–168, 358–362; 300,1/188, Bl. 173rv.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 29 z 11 IV 1821, s. 763 (nekrolog).
