Tekst źródłowy strony ANGERMÜNDE JOHANN, burmistrz Gdańska

{{web}}
[[File:Angermunde Johann.JPG|thumb|Herb rodu Angermünde]]

'''JOHANN ANGERMÜNDE''' (około 1425 Gdańsk – 21 XI 1482 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn Ottona, przybyłego do Gdańska z Angermünde w Marchii Wkrzańskiej w 1418 lub 1435 roku. Jego matką była Gertruda Grevelset, ewentualnie Gertrud von Rhigen. Miał siostrę Katherinę, żonę Johanna Mehlmanna, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1434) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1441) [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], następnie [[FELDSTETE RUDOLF | Rudolfa Feldstetego]], ławnika (od 1455), rajcy (od 1456) Głównego Miasta, [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku (w 1485, 1486 i 1487), oraz brata [[ANGERMÜNDE OTTO | Ottona]] (około 1435 (1427?) Gdańsk – 1495 (1496?) Gdańsk), kupca, finansistę, ławnika (od 1462) i rajcę (od 1494) Głównego Miasta. <br/><br/> 
Od 1458 roku był ławnikiem, od 1462 rajcą, w 1464 [[SĘDZIA | sędzią]], od 1476 burmistrzem. Funkcję pierwszego burmistrza pełnił w 1478, drugiego – w 1477, trzeciego – w 1476 i 1480, czwartego – w 1479. W latach 1478, 1479, 1481 i 1482 był burgrabią gdańskim. <br/><br/>
Jeszcze jako rajca uczestniczył w rokowaniach pokojowych między Polską a zakonem krzyżackim w Toruniu, zakończonych w 1466 roku. W 1476 brał udział w pertraktacjach z biskupem włocławskim Zbigniewem Oleśnickim w sprawie stosunków gdańsko-polskich. Wielokrotnie uczestniczył w zjazdach stanów Prus Królewskich, między innymi z Krzyżakami w Pasłęku w kwietniu 1480 oraz w 1482 w Elblągu, gdzie gdańszczanie starali się o odwołanie Mikołaja Bażyńskiego z funkcji starosty krajowego. <br/><br/> 
Zajmował się handlem dalekomorskim, wysyłał drewno do Lubeki i do Londynu, przywoził zaś sukno. Miał udziały w statkach morskich i łodziach wiślnych. Sprowadzał Wisłą z ziem polskich do Gdańska zboże, także futra i spore ilości drewna, w 1466 z Brześcia Litewskiego i znad Narwi wańczos. W głąb kraju wysyłał śledzie. Zajmował się lichwą, między innymi w 1457 roku pożyczył Gdańskowi 450 grzywien, w 1463 miasto winne było mu już 1800 grzywien. Operacje kredytowe prowadził też wspólnie z bratem Ottonem. W 1467 był właścicielem dwóch dworów w Kownie, sąsiadujących z kantorem [[HANZA | Hanzy]]. Sprzedał je później rajcy kowieńskiemu Martenowi Ghelemu, rezerwując sobie prawo do dalszego korzystania z jednego z nich. Od króla Kazimierza Jagiellończyka otrzymywał zapisy tytułem [[CZYNSZ GDAŃSKI | czynszu gdańskiego]]. Był właścicielem parcel przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka), Damm (ul. Grobla) i na [[NOWE OGRODY | Nowych Ogrodach]]. <br/><br/>
W 1452 roku poślubił Anne Budding, córkę Hermanna Buddinga (jej siostrę Gertrud pojął w tym czasie jego brat Otto), w 1468 Belke (''vel'' Alke) Giese, córkę Tiedemana Giesego, przybysza z Unny (Westfalia). Miał kilkanaścioro dzieci, z których znane są dwie córki i trzech synów. Jedna z córek poślubiła Mathiasa Pilemanna; druga, Katherina, burmistrza [[MANDT GEORG | Georga Mandta]]. Synami z pierwszego małżeństwa byli Rajnold, w 1493 starszy [[BRACTWA STRZELECKIE | Bractwa św. Jerzego]]; Otto (zm. 1502), starszy tego bractwa w 1497; Georg (zm. 31 X 1506), ławnik (od 1496) i rajca (w 1506). {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]