ALBERTI JOHANN CARL, wydawca

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''JOHANN CARL ALBERTI''' (grudzień 1774 Gdańsk – 26 I 1832 Gdańsk), kupiec, wydawca. Od 1789 roku uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W latach 1800–1813 dzierżawca kolektury loterii berlińskiej z kantorem w 1801 roku przy Jopengasse 736 (ul. Piwna 57). Jednocześnie w okresie 1808–1813 wydawca gazety ogłoszeniowej „Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten” ([[KÖNIGLICH PREUßISCHE DANZIGER NACHRICHTEN UND ANZEIGEN ZUM NUTZEN UND BESTEN DES PUBLIKUMS | „Königlich Preußische Danziger Nachrichten”]]), a po zmianie tytułu – 1 I 1813 roku – [[DANZIGER INTELLIGENZBLATT | „Danziger Intelligenzblatt”]]. Następnie od 1813 roku do 31 III 1826 kontynuował działalność jako redaktor i akwizytor tej gazety. Prowadził także księgarnię przy Langer Markt 425 (Długi Targ 3). W latach 1813-1830 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 697 (ul. Chlebnicka 30), nabytej od spadkobierców [[LABES JOHANN | Johannesa Labesa]].<br/><br/>
+
'''JOHANN CARL ALBERTI''' (grudzień 1774 Gdańsk – 26 I 1832 Gdańsk), kupiec, wydawca. Od 1789 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W latach 1800–1813 dzierżawca kolektury loterii berlińskiej z kantorem w 1801 przy Jopengasse 736 (ul. Piwna 57). Jednocześnie w okresie 1808–1813 wydawca gazety ogłoszeniowej „Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten” ([[KÖNIGLICH PREUßISCHE DANZIGER NACHRICHTEN UND ANZEIGEN ZUM NUTZEN UND BESTEN DES PUBLIKUMS | „Königlich Preußische Danziger Nachrichten”]]), a po zmianie tytułu – 1 I 1813 – [[DANZIGER INTELLIGENZBLATT | „Danziger Intelligenzblatt”]]. Następnie od 1813 do 31 III 1826 kontynuował działalność jako redaktor i akwizytor tej gazety. Prowadził także księgarnię przy Langer Markt 425 (Długi Targ 3). W latach 1813-1830 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 697 (ul. Chlebnicka 30), nabytej od spadkobierców [[LABES JOHANN | Johannesa Labesa]].<br/><br/>
W październiku 1800 roku w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zawarł związek małżeński z Joanną Henriettą Sietam. Najstarszy syn Carl Edmund Robert (12 VII 1801 Gdańsk – 4 XI 1870 Poczdam) w 1822 roku ukończył gdańskie [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], studiował teologię i filozofię na uniwersytetach w Halle i Berlinie. Święcenia przyjął 15 III 1827 roku, od 18 III 1827 był kaznodzieją [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] w Gdańsku, od 1832 diakonem kościoła NMP. W latach 1833–1837 pastor w Pruszczu Gdańskim, następnie w Kwidzynie, od 1854 miejski radca szkolny w Szczecinie, od 1866 emeryt. Drugi z synów, Otto Louis (10 IV 1803 Gdańsk – 27 IV 1832 Malbork), po maturze w 1823 roku w gdańskim Gimnazjum Miejskim został archiwistą sądu powiatowego w Malborku, pochowany w rodzinnym grobie na gdańskim nowym cmentarzu Zbawiciela ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]). Trzeci syn, Julius Alexander (ur. 1806 Gdańsk – 14 XI 1828 Ilmenau), zmarł na tyfus. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W październiku 1800 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zawarł związek małżeński z Joanną Henriettą Sietam. Najstarszy syn Carl Edmund Robert (12 VII 1801 Gdańsk – 4 XI 1870 Poczdam) w 1822 ukończył gdańskie [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], studiował teologię i filozofię na uniwersytetach w Halle i Berlinie. Święcenia przyjął 15 III 1827 roku, od 18 III 1827 był kaznodzieją [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] w Gdańsku, od 1832 diakonem kościoła NMP. W latach 1833–1837 pastor w Pruszczu Gdańskim, następnie w Kwidzynie, od 1854 miejski radca szkolny w Szczecinie, od 1866 emeryt. Drugi z synów, Otto Louis (10 IV 1803 Gdańsk – 27 IV 1832 Malbork), po maturze w 1823 w gdańskim Gimnazjum Miejskim został archiwistą sądu powiatowego w Malborku, pochowany w rodzinnym grobie na gdańskim nowym cmentarzu Zbawiciela ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]). Trzeci syn, Julius Alexander (ur. 1806 Gdańsk – 14 XI 1828 Ilmenau), zmarł na tyfus. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
'''Bibliografia''':<br/>
 +
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 24 z 28 I 1832, s. 253 (nekrolog); nr 102 z 1 V 1832, s. 1055 (nekrolog Ottona Louisa).
 +
 
 +
 
 +
.

Wersja z 09:15, 4 lip 2022

JOHANN CARL ALBERTI (grudzień 1774 Gdańsk – 26 I 1832 Gdańsk), kupiec, wydawca. Od 1789 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W latach 1800–1813 dzierżawca kolektury loterii berlińskiej z kantorem w 1801 przy Jopengasse 736 (ul. Piwna 57). Jednocześnie w okresie 1808–1813 wydawca gazety ogłoszeniowej „Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten” ( „Königlich Preußische Danziger Nachrichten”), a po zmianie tytułu – 1 I 1813 – „Danziger Intelligenzblatt”. Następnie od 1813 do 31 III 1826 kontynuował działalność jako redaktor i akwizytor tej gazety. Prowadził także księgarnię przy Langer Markt 425 (Długi Targ 3). W latach 1813-1830 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 697 (ul. Chlebnicka 30), nabytej od spadkobierców Johannesa Labesa.

W październiku 1800 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) zawarł związek małżeński z Joanną Henriettą Sietam. Najstarszy syn Carl Edmund Robert (12 VII 1801 Gdańsk – 4 XI 1870 Poczdam) w 1822 ukończył gdańskie Gimnazjum Miejskie, studiował teologię i filozofię na uniwersytetach w Halle i Berlinie. Święcenia przyjął 15 III 1827 roku, od 18 III 1827 był kaznodzieją kościoła św. Trójcy w Gdańsku, od 1832 diakonem kościoła NMP. W latach 1833–1837 pastor w Pruszczu Gdańskim, następnie w Kwidzynie, od 1854 miejski radca szkolny w Szczecinie, od 1866 emeryt. Drugi z synów, Otto Louis (10 IV 1803 Gdańsk – 27 IV 1832 Malbork), po maturze w 1823 w gdańskim Gimnazjum Miejskim został archiwistą sądu powiatowego w Malborku, pochowany w rodzinnym grobie na gdańskim nowym cmentarzu Zbawiciela ( cmentarze na Chełmie). Trzeci syn, Julius Alexander (ur. 1806 Gdańsk – 14 XI 1828 Ilmenau), zmarł na tyfus. MrGl







Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 24 z 28 I 1832, s. 253 (nekrolog); nr 102 z 1 V 1832, s. 1055 (nekrolog Ottona Louisa).


.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania