ALBATROS, kanonierka
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę ALBATROS na ALBATROS, kanonierka) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | [[File:7_Stocznia_Królewska.jpg|thumb|Kanonierka SMS „Albatros”, według rysunku Hermanna Pennera]] | |
| − | '''„ALBATROS”''', SMS, kanonierka ( | + | '''„ALBATROS”''', SMS, kanonierka (Aviso, Kanonenboot) o drewnianym kadłubie, od 1884 klasyfikowana jako krążownik. Okręt zbudowany w gdańskiej [[STOCZNIA KRÓLEWSKA| Stoczni Królewskiej]] (Stoczni Cesarskiej), decyzję budowy podjęto w 1869, wodowany 11 III 1871, w służbie od 23 XII 1871. Wyporność 786 ton, długość 56,95 m, szerokość 8,32 m, maksymalne zanurzenie 3,75 m, 2 silniki parowe o mocy 491 KM, powierzchnia żagli 710 m², prędkość 10,5 węzła, zasięg 1270 mil morskich, uzbrojenie: 2 działa 150 mm i 2 działa 120 mm, załoga pięciu oficerów i 98 marynarzy. Wraz z bliźniaczym okrętem „Nautilusem” był pierwszym okrętem floty pruskiej (Związku Północnoniemieckiego) od początku budowanym z myślą o służbie na wodach azjatyckich.<br/><br/> |
12 X 1872, pod dowództwem komandora podporucznika (Korvettenkapitän) Alfreda Stenzela, odbył podróż w towarzystwie opancerzonej fregaty „Friedrich Carl” oraz korwet „Vineta” i „Gazelle” do Ameryki. Po odwiedzeniu Wenezueli i Kolumbii – skierowany został do ochrony niemieckich interesów na Kubie i Dominikanie. W styczniu 1874 – na Morze Śródziemne, gdzie wspólnie z okrętami angielskimi zabezpieczał interesy obcokrajowców podczas wydarzeń rewolucji w Hiszpanii. W 1884 brał udział w konflikcie o Samoa i Wyspy Karolińskie.<br/><br/> | 12 X 1872, pod dowództwem komandora podporucznika (Korvettenkapitän) Alfreda Stenzela, odbył podróż w towarzystwie opancerzonej fregaty „Friedrich Carl” oraz korwet „Vineta” i „Gazelle” do Ameryki. Po odwiedzeniu Wenezueli i Kolumbii – skierowany został do ochrony niemieckich interesów na Kubie i Dominikanie. W styczniu 1874 – na Morze Śródziemne, gdzie wspólnie z okrętami angielskimi zabezpieczał interesy obcokrajowców podczas wydarzeń rewolucji w Hiszpanii. W 1884 brał udział w konflikcie o Samoa i Wyspy Karolińskie.<br/><br/> | ||
Od 1888 okręt badawczy, 9 I 1899 skreślony z listy floty i sprzedany. Służył jako transportowiec węgla, w marcu 1906 osiadł na mieliźnie i zatonął. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta ]] | Od 1888 okręt badawczy, 9 I 1899 skreślony z listy floty i sprzedany. Służył jako transportowiec węgla, w marcu 1906 osiadł na mieliźnie i zatonął. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta ]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:15, 30 lis 2022
„ALBATROS”, SMS, kanonierka (Aviso, Kanonenboot) o drewnianym kadłubie, od 1884 klasyfikowana jako krążownik. Okręt zbudowany w gdańskiej Stoczni Królewskiej (Stoczni Cesarskiej), decyzję budowy podjęto w 1869, wodowany 11 III 1871, w służbie od 23 XII 1871. Wyporność 786 ton, długość 56,95 m, szerokość 8,32 m, maksymalne zanurzenie 3,75 m, 2 silniki parowe o mocy 491 KM, powierzchnia żagli 710 m², prędkość 10,5 węzła, zasięg 1270 mil morskich, uzbrojenie: 2 działa 150 mm i 2 działa 120 mm, załoga pięciu oficerów i 98 marynarzy. Wraz z bliźniaczym okrętem „Nautilusem” był pierwszym okrętem floty pruskiej (Związku Północnoniemieckiego) od początku budowanym z myślą o służbie na wodach azjatyckich.
12 X 1872, pod dowództwem komandora podporucznika (Korvettenkapitän) Alfreda Stenzela, odbył podróż w towarzystwie opancerzonej fregaty „Friedrich Carl” oraz korwet „Vineta” i „Gazelle” do Ameryki. Po odwiedzeniu Wenezueli i Kolumbii – skierowany został do ochrony niemieckich interesów na Kubie i Dominikanie. W styczniu 1874 – na Morze Śródziemne, gdzie wspólnie z okrętami angielskimi zabezpieczał interesy obcokrajowców podczas wydarzeń rewolucji w Hiszpanii. W 1884 brał udział w konflikcie o Samoa i Wyspy Karolińskie.
Od 1888 okręt badawczy, 9 I 1899 skreślony z listy floty i sprzedany. Służył jako transportowiec węgla, w marcu 1906 osiadł na mieliźnie i zatonął.
