AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Piotr Rytel, rektor PWSM 1956-1961
Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, budynek B („żółty”), widok od strony dziedzińca
Akademia Muzyczna przy ul. Łąkowej, wnętrze Budynku B
Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, budynek A („czerwony”)
Zajęcia ze studentami
w Akademii Muzycznej
Próba przed Benefisem Dojrzałości w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej, 20 X 2017

AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI (AMuz), wyższa uczelnia artystyczna.

Powstanie poprzedziła krótka działalność prywatnego Gdańskiego Instytutu Muzycznego (1945–1947). Jako Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (PWSM) w Gdańsku z tymczasową siedzibą w Sopocie, przy ul. Grunwaldzkiej 5, powołana została dekretem Ministra Kultury i Sztuki 1 X 1947 i zorganizowana przez Stefana Śledzińskiego. Pierwszym rektorem został pianista, kompozytor i pedagog Jan Ekier (1913–2014). PWSM rozpoczęła zajęcia w 2. połowie października 1947. W pierwszym dziesięcioleciu działalności zebrano kadrę pedagogów (między innymi Stanisław Bielicki, Kazimierz Czekotowski, Florian Dąbrowski, J. Ekier, Roman Heising, Stefan Herman, Barbara Iglikowska, Wacław Kmicic-Mieleszyński, Leokadia Nowacka-Ilska, Konrad Pałubicki, Paweł Podejko, Władysław Walentynowicz, Kazimierz Wiłkomirski, Bohdan Wodiczko).

W 1966 przeniesiono siedzibę do Gdańska, na ul. Łagiewniki. Szczególny rozwój przypadł na okres po 1972, kiedy rozwinięto jej struktury (4 wydziały: kompozycji i teorii muzyki, instrumentalny, wokalno-aktorski, wychowania muzycznego i rytmiki), utworzono studio nagrań, wydawnictwo (od 1972 redaktorem naczelnym był zmarły 23 IX 2009 Janusz Krassowski), a także jedyny w Polsce Instytut Teorii Muzyki pod kierunkiem Marka Podhajskiego (1978). W latach 1974–1992 działała filia uczelni w Koszalinie (studia z zakresu wychowania muzycznego oraz pedagogiki instrumentalnej), rozpoczęło działalność studium pedagogiczne (1972) i studium języków obcych (1974). Od 1982 nosi obecną nazwę. Za wzrostem liczby studentów i nauczycieli akademickich poszły znaczące sukcesy artystyczne na krajowych i zagranicznych konkursach muzycznych i festiwalach. Wśród laureatów byli między innymi Konstanty A. Kulka, Stefania Toczyska, Zofia Janukowicz-Pobłocka, Jerzy Sulikowski, Edward Zienkowski, Roman Suchecki, Bożena Porzyńska, Piotr Kusiewicz, Katarzyna Popowa-Zydroń, Ewa Pobłocka, Waldemar Malicki, wśród absolwentów – między innymi jazzmani Włodzimierz Nahorny i Leszek Możdżer. Uznanie środowisk muzycznych zdobyły klasy: śpiewu solowego (prof. Barbara Iglikowska, prof. Halina Mickiewiczówna), fortepianu ( prof. Zbigniew Śliwiński, prof. J. Sulikowski), wiolinistyki (prof. S. Herman), a także organów (prof. Leon Bator), wiolonczeli (prof. Roman Suchecki), kompozycji (prof. Konrad Pałubicki, prof. Eugeniusz Głowski), gitary (prof. Jan Paterek), klarnetu (prof. Mieczysław Andrzej Pietras). Ciekawą inicjatywą było zorganizowanie ( Krzysztof Olczak, przy współudziale Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich) cyklu Gdańskich Spotkań Młodych Kompozytorów „Droga” (1987, 1989, 1991, 1994), gromadzących w AMuz wielu ciekawych twórców młodego pokolenia. W roku 1998 na ul. Łąkową do pierwszego z dwóch rekonstruowanych budynków ( Gimnazjum Królewskie) przeniosły się Wydział Instrumentalny i administracja uczelni, w 1999 w skrzydle drugiego ( koszary) oddano do użytku nowoczesny dom akademicki, w 2001 do nowej siedziby w dawnych koszarach przeniosła się już cała uczelnia. Na przełomie XX i XXI wieku uczelnia weszła do Europejskiego Programu Sokrates-Erasmus (obecnie około 30 uczelni partnerskich w Austrii, Belgii, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech), czego wyrazem były m.in. koncerty studenckich orkiestr w Max-Reger-Tage w Weiden (Niemcy 1999, 2000, 2001, 2003), na festiwalu mozartowskim w Lucernie (Szwajcaria 2002), na koncertach Junge Philharmonie Zentralschweiz w Lucernie (Szwajcaria, wielokrotnie). Nawiązano kontakty z wieloma instytucjami muzycznymi za granicą (najdłużej z akademiami w Brnie, Lucernie, Płowdiw, Petersburgu i Weimarze), co zaowocowało współpracą z wybitnymi muzykami, przyjeżdżającymi na kursy mistrzowskie, warsztaty, sesje naukowe i seminaria. W 2007 w kompleksie uczelni wybudowano nową salę koncertową; planuje się utworzenie Europejskiego Centrum Muzyki. AMuz jest członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Konserwatoriów, Wyższych Szkół oraz Akademii Muzycznych (AEC) oraz Stowarzyszenia Akademii Muzycznych Krajów Morza Bałtyckiego ABAM.

Strukturę uczelni tworzą obecnie: Wydział I Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki; specjalności: dyrygentura symfoniczna, kompozycja, teoria muzyki (studia podyplomowe: dyrygentów orkiestr dętych, w zakresie teorii muzyki, w zakresie kompozycji); Wydział II Instrumentalny; specjalności: gra na instrumencie – akordeon, altówka, fagot, flet, fortepian, gitara, klarnet, kontrabas, obój, organy, perkusja, puzon, skrzypce, trąbka, tuba, waltornia, wiolonczela – oraz instrumentalistyka w trybie zaocznym (studia podyplomowe i staże podyplomowe); Wydział III Wokalno-Aktorski, kierunek studiów – wokalistyka, specjalność: śpiew solowy; Wydział IV Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (do września 2013 pod nazwą Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki); specjalności: dyrygentura chóralna, rytmika, edukacja muzyczna i muzyka kościelna oraz (w trybie zaocznym) jazz i muzyka rozrywkowa. Jako samodzielna jednostka działa Wydawnictwo Akademii Muzycznej (od 2010). W 2012 na uczelni studiowało 570 osób, kadra pedagogiczna liczyła 147 pedagogów etatowych (w tym 22 profesorów zwyczajnych, dziesięciu profesorów nadzwyczajnych, 21 na stanowisku profesora).

Najważniejsze cykliczne imprezy o zasięgu międzynarodowym organizowane w AMuz to: w trzyletnim cyklu Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Johannesa Brahmsa, zorganizowany po raz pierwszy w 1997 w ramach obchodów 1000-lecia pierwszej wzmianki o Gdańsku, 50-lecia uczelni i w 100. rocznicę śmierci kompozytora; w cyklu trzyletnim Międzynarodowy Konkurs Gry na Instrumentach Blaszanych, przeniesiony w 1983 z Pabianic, początkowo konkurs ogólnopolski, odbywający się corocznie, od 1996 międzynarodowy; w cyklu dwuletnim Międzynarodowe Gdańskie Spotkania Gitarowe; od 2006 Międzynarodowy Bałtycki Konkurs Skrzypcowy; w cyklu dwuletnim Międzynarodowe Warsztaty Muzyki Współczesnej. Instytut Teorii Muzyki (kierowany od 1993 przez Teresę Błaszkiewicz) organizuje cykliczne międzynarodowe sesje naukowe. Corocznie odbywają się kursy mistrzowskie w międzynarodowej obsadzie pedagogów w dziedzinach: gry na flecie, klarnecie oraz instrumentach smyczkowych, śpiewu solowego i dyrygentury chóralnej. W AMuz działają zespoły artystyczne, koncertujące w kraju i za granicą, współpracujące z wybitnymi dyrygentami: Akademicka Orkiestra Symfoniczna (dyrygent Janusz Przybylski), Orkiestra Kameralna (dyrygent Andrzej Kacprzak, Paweł Kukliński), Chór Uczelniany (dyrygent Marcin Tomczak) oraz Chór Żeński „Gaudium per Canto” (dyrygent Anna Fiebig) i Chór Męski Wydziału Dyrygentury Chóralnej, Muzyki Kościelnej, Edukacji Artystycznej, Rytmiki i Jazzu (dyrygent Michał Kozorys). Biuro Koncertowe organizuje rocznie około 160 koncertów. Prowadzone są stałe cykle koncertów kameralnych: w Bytowie – od 1982 comiesięczne koncerty na zamku pokrzyżackim; „Akademia Muzyczna w Politechnice” – od 1993 raz w miesiącu od października do maja w gmachu głównym Politechniki Gdańskiej; Muzyczne Forum Młodych – od 2004 cykl koncertów kameralnych organizowany wspólnie z FBB Musica Mundi, Nadbałtyckim Centrum Kultury i Polską Filharmonią Bałtycką im. F. Chopina. Ponadto pedagodzy i studenci Wydziału Wokalno-Aktorskiego organizują dwa–trzy spektakle teatralne i operowe w ciągu roku. Uczelnia dysponuje studiem nagrań. Biblioteka akademicka liczy około 80 tysięcy woluminów (nut, książek, rękopisów i prac naukowych), jest wyposażona w elektroniczny katalog dostępny przez Internet. Zbiory uczelnianej fonoteki liczą około 16 tysięcy nagrań. Na uczelni organizowane są sympozja i sesje naukowe o zasięgu środowiskowym, ogólnokrajowym i międzynarodowym, między innymi w cyklach poświęconych muzyce fortepianowej, organom i muzyce organowej, marynistyce, kulturze muzycznej różnych narodów, twórczości kompozytorów polskich, historii i kulturze muzycznej regionu, muzycznemu wykonawstwu. EF

Rektorzy Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej
1947–1948 Jan Ekier
1948–1951 Stefan Śledziński
1951–1952 Władysław Walentynowicz
1952–1954 Florian Dąbrowski
1954–1956 Władysław Bukowiecki
1956–1961 Piotr Rytel
1961–1972 Roman Heising
1972–1982 Antoni Poszowski
EF
Rektorzy Akademii Muzycznej
im. Stanisława Moniuszki
1982–1987 Antoni Poszowski
1987–1993 Roman Suchecki
1993–1999 Waldemar Wojtal
1999–2003 Antoni Poszowski
2004–2005 Waldemar Wojtal
2005–2012 Bogdan Kułakowski
2012–2020 Maciej Sobczak
2020– Ryszard Minkiewicz
EF
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania