ŚWICA KLEMENTYNA ANNA, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 18:04, 6 lis 2022

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

KLEMENTYNA ANNA ŚWICA (15 IX 1914 Sambor, obecnie Ukraina – 1 VIII 1993 Gdańsk), lekarka ze specjalizacją I i II stopnia z pediatrii, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Córka Tadeusza Amirowicza, nauczyciela i Karoliny z domu Rak. W 1933 absolwentka Gimnazjum Polskiego w Samborze, w czasie nauki była reprezentantką szkoły w strzelectwie sportowym i kapitanem żeńskiej drużyny piłki nożnej. Z uwagi na limit miejsc dla kobiet na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza (UJK) we Lwowie, studia rozpoczęła na Wydziale Lekarskim położonego na drugim krańcu Polski Uniwersytetu Poznańskiego. Na Wydział Lekarski UJK we Lwowie przeniosła się dopiero na trzecim roku studiów, które ukończyła w 1939 i otrzymała dyplom lekarza.

W 1940 podjęła pracę w Miejskim Szpitalu Św. Jana w Lublinie na Oddziale Wewnętrznym i Gruźliczym oraz w tamtejszych Ambulatorium Chorób Dziecięcych i Miejskim Domu Dziecka. Brała udział w ratowaniu dzieci i kobiet przebywających w obozie w Majdanku. W 1943 zamieszkała z matką u jej siostry, nauczycielki w Krasnymstawie. Podjęła pracę w Ubezpieczalni Społecznej na stanowisku lekarza. Angażowała się w pomoc rannym i chorym partyzantom, ukrywając ich na oddziałach zakaźnych szpitala w Krasnymstawie.

W Gdańsku od 1947. Początkowo pracowała jako wolontariuszka w Klinice Dziecięcej Akademii Lekarskiej (AL), jeszcze w tym samym roku awansowała na stanowisko starszego asystenta. W latach 1948–1950 pracowała także w gdańskim Miejskim Ośrodku Zdrowia. W 1950 awansowała na stanowisko adiunkta AL. W 1951 pełniła funkcję konsultanta powiatowego do spraw pediatrii, uzyskała też specjalizację II stopnia z pediatrii. W 1961 na podstawie dysertacji Postać mózgowa choroby Heinego Medina (promotor Kazimierz Ereciński) doktor nauk medycznych. Od 1967 ordynator oddziału dziecięcego Kliniki Chorób Zakaźnych AMG. W 1968, w oparciu o dorobek i rozprawę Aktywność aminotransferazy asparaginianowej i alaninowej w płynie mózgowo-rdzeniowym u dzieci w przebiegu niektórych chorób ośrodkowego układu nerwowego, doktor habilitowany nauk medycznych. W tym samym roku awansowała na stanowisko docenta i została kierownikiem II Kliniki Chorób Dziecięcych AMG. Od 1976 kierownik I Kliniki Chorób Dzieci AMG i dyrektor Instytutu Pediatrii AMG. Od 1977 profesor nadzwyczajny. W 1984 na emeryturze.

Prowadziła badania przede wszystkim nad zagadnieniami chorób infekcyjnych u dzieci, gruźlicą, chorobą Heinego Medina i polio. Interesowała się enteropatiami enzymatycznymi, zaburzeniami krzepnięcia w przebiegu posocznicy oraz zaburzeniami metabolicznymi u dzieci w przebiegu biegunek. Autorka między innymi Wykrzepianie wewnątrznaczyniowe przyczyną niepomyślnych zejść toksycznych zespołów biegunkowych i posocznicy u niemowląt („Polski Tygodnik Lekarski”, 1975); Powikłania w przebiegu odbarczającego leczenia wodogłowia u dzieci („Pediatria Polska”, 1976); Rodzinne zapalenie trzustki („Pediatria Polska”, 1978).

Od 1962 jako radna pracowała w Komisji Zdrowia Wojewódzkiej Rady Narodowej. Była członkiem Komisji Dyscyplinarnej Wojewódzkiego Wydziału Zdrowia, Związku Zawodowego Lekarzy, Polskiego Czerwonego Krzyża, Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Epidemiologów, Polskiego Towarzystwa Chorób Zakaźnych. Odznaczona między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1986), Medalami 30-lecia (1975) i 40-lecia (1988) Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, Medalem „Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku” (1975), Medalem Pamiątkowym z Okazji 30-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975), odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, odznaką „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia”, odznakami honorowymi I i III stopnia Polskiego Czerwonego Krzyża, odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” i odznaką „Za Zasługi dla województwa słupskiego” (1980).

Była żoną Stanisława Świcy, chirurga, matka Anny (ur. 1942), okulistki, doktora AMG, żony Andrzeja Gardzilewicza, i Piotra (ur. 1951), lekarza internisty, doktora AMG. Pochowana 4 VIII 1993 obok męża na cmentarzu Srebrzysko. SeKo PP

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania