BIELEFELDT ADOLPH, architekt
| < Poprzednie | Następne > |
ul. Wałowej, proj. Adolph Bielefeldt, 1927
ADOLPH BIELEFELDT (12 I 1876 Herne, Westfalia – 11 XII 1934 Gdańsk), architekt. Syn Hansa, dzierżawcy Domu Zdrojowego w Sopocie, właściciela hotelu Park Hotel, oraz Marii z domu Werminghoff, siostry sopockiego architekta Hugona Werminghoffa.
Był uczniem szkoły św. Piotra i Pawła, egzamin maturalny zdał w Karlsruhe. Studiował w Technische Hochschule w Karlsruhe. Pierwsze lata pracy zawodowej spędził w niemieckich pracowniach architektonicznych.
W 1905 otworzył w Sopocie Biuro Architektoniczne i Rzemiosła Artystycznego. Przy jego współudziale lub pod jego kierunkiem powstały w Sopocie między innymi willa dla kolekcjonera Friedricha Basnera przy obecnej ul. Chrobrego 46/48, willa Seehaus (obecnie Maryla, 1912), synagoga (1913), kościół ewangelicki (1915), własny dom przy obecnej ul. Mickiewicza 5/7, a w Gdańsku budynek Powszechnej Rejonowej Kasy Chorych przy Wallgasse 14 (ul. Wałowa), budynek Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeniowego przy Hucisku (1930), kino Ufa-Palast przy St. Elisabeth-Kirchengasse 2 (ul. Elżbietańska), budynek poczty we Wrzeszczu przy Bärenweg (ul. Mickiewicza) oraz Gimnazjum Realnego we Wrzeszczu przy Falkweg 7 (ul. Topolowa), budynek Monopolu Tytoniowego na Dolnym Mieście przy Weidengasse (ul. Łąkowa), część szpitala diakonis ewangelickich, Pomnik 17. Pułku Artylerii Ciężkiej w Brzeźnie. Budował wille i domy czynszowe w Gdańsku i Sopocie.
Członek Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Początkowo tworzył ciężkawe biedermeierowskie bryły, pod koniec życia utrzymane w stylistyce Bauhausu, projektował także elewacje, wystroje wnętrz. Zmarł na atak serca, pochowany na cmentarzu ewangelickim w Sopocie. Jego twórczość została ukazana na monograficznej wystawie Architekt Adolf Bielefeldt 1876–1934 w salach Domu Uphagena w Gdańsku w 2003 roku, następnie w Muzeum Sopotu.
