STOCZNIA DANZIG-KÖNIGLICHE MASCHINENBAUINSPEKTION
| < Poprzednie | Następne > |
STOCZNIA DANZIG-KÖNIGLICHE MASCHINENBAUINSPEKTION (Danzig Maschinenbauinspektion), obecnie Górki Zachodnie. Po powstaniu w 1840 roku Wisły Śmiałej, przy wzmagającym się ruchu turystycznym i dążeniu do dostępności portu gdańskiego w okresie zimowym (do czego skłaniało pojawienie się nowych parowych statków wykorzystywanych w charakterze holowników i lodołamaczy), od lat 70. XIX wieku rozważano ewentualność założenia na terenie obecnych Górek Zachodnich państwowej rzecznej stoczni remontowej dla jednostek korzystających dotychczas z usług prywatnych stoczni Gdańska i Elbląga.
Z rąk prywatnych do 1874 roku wykupiony został teren przy wiślanej śluzie w Płoni Wielkiej, plany budowy pierwszej u ujścia Wisły stoczni remontowej przygotowano w 1887, w 1888 wybudowano tymczasowe warsztaty szkutniczo-mechaniczne i plac węglowy. Na przełomie lat 1888 i 1889 naprzeciwko, na północnym brzegu Wisły (obecny obszar Górek Zachodnich), wybudowano warsztaty remontowe i urządzono tzw. port zimowy dla lodołamaczy, holowników i innych jednostek (do 300 ton nośności). Wszystko to pozostawało w dyspozycji Königliche Preußische Weichsel-Strombauverwaltung (Zarządu Regulacji Wisły) z siedzibą w Gdańsku, dysponującego do I wojny światowej 13 lodołamaczami (zbudowanymi w gdańskich stoczniach Schichaua, Devrienta i Klawittera, z nazwami od dopływów Wisły, czwarty w kolejności budowania „Ferse” – „Wierzyca”, istnieje nadal ( stocznia Devrienta)), 31 parowcami i pogłębiarkami, jednostką specjalną do prac podwodnych. Po powstaniu przekopu Wisły (1895) bazą statków stała się Przegalina. W Górkach Zachodnich pozostała stocznia remontowa.
W okresie II Wolnego Miasta Gdańska stocznia przekazana została Radzie Portu i Dróg Wodnych. Remontowała statki należące do Rady i podległe jej urządzenia portowe. Zatrudniała około 200 pracowników stałych i do 50 sezonowych.
W 1945 roku zniszczona; odbudowę rozpoczęto 9 maja, od 14 czerwca jako Stocznia nr 11 pozostawała pod zarządem Zjednoczenia Stoczni Polskich z siedzibą w Gdańsku, które przekazało ją Zarządowi Dróg Wodnych (następnie Stocznia Wisła).
