ELIAS ARTUR MORITZ, fortepianmistrz, mistrz cechowy
| < Poprzednie | Następne > |
ARTUR MORITZ ELIAS (7 I 1862 Gdańsk – 24 IV 1942 Gdańsk), fortepianmistrz, stroiciel, mistrz cechowy. W Gdańsku notowany od około 1887 do 1896 roku z warsztatem przy Tobiasgasse 2C (ul. Tobiasza; Szpital św. Ducha), w latach 1887–1888 przy Klein-Rammbau 4 (ul. Krosienka), w 1888 przy Halbengasse 4 (ul. Na Piaskach), od 1892 przy Schmiedegasse 26 (ul. Kowalska), od 1896 przy Tobiasgasse 31 (ul. Tobiasza), w 1899 przy Fischmarkt 19 (Targ Rybny), w 1903 przy Goldschmiedegasse 8 (ul. Złotników), w 1913 pod nr 28, w 1921 przy Tobiasgasse 14, w 1935 przy Tischlergasse 21 (ul. Stolarska), w latach 1939–1942 przy Altstädtischer Graben 37 (ul. Podwale Staromiejskie). Mieszkał przy Sandgrube /15 (ul. Rogaczeskiego).
Ożeniony z Emmą Augustą z domu Briczinski (Brozynski) (zm. przed 1942), miał córkę Gertrudę Elisabeth (ur. 27 I 1888) Brozynski (Brożyński?), miał córkę Gertrudę Elisabeth (ur. 27 I 1888 Gdańsk) i syna Arthura Adalberta (ur. 4 X 1889 Gdańsk), instrumentarza, w 1914 mieszkającego w Królewcu przy Tragheimer-Kirchenstraße 8, od 15 VII 1914 roku męża poślubionej w Gdańsku Pauli Margarety (ur. 13 I 1893 Gdańsk), córki konstruktora maszyn Karla Wedhorna.
