GRABAREK–BARTOSZEWICZ ELŻBIETA, nauczycielka, radna
| < Poprzednie | Następne > |
ELŻBIETA JANINA GRABAREK–BARTOSZEWICZ (ur. 12 VIII 1955 Elbląg), nauczycielka, radna Gdańska. Córka Jana Fila (1930–1991), urzędnika, oraz Apolonii (ur. 1933) z domu Szok, pielęgniarki, siostra Barbary (ur. 1953).
W 1974 absolwentka I Liceum Ogólnokształcące w Elblągu, w 1978 historii na Uniwersytecie Gdańskim. W 2003 ukończyła studia podyplomowe z podstaw edukacji ekonomicznej i przedsiębiorczości na Wydziale Zarządzania Politechniki Gdańskiej.
W latach 1978–1980 nauczycielka historii oraz wiedzy o społeczeństwie w VI Liceum Ogólnokształcącym w Gdyni, w 1980–1981 w Szkole Podstawowej nr 40 w Gdyni, w 1981–1982 w Szkole Podstawowej nr 64 w Gdańsku, w 1982–1983 w Szkole Podstawowej nr 54 w Gdańsku, w 1983–2005 w Szkole Podstawowej nr 2 w Gdańsku, jednocześnie w 1997–2005 w III Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku. Od 2005 na emeryturze.
Od grudnia 1991 do marca 2002 (przez trzy kadencje), przewodnicząca komisji zakładowej Pracowników Oświaty i Wychowania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Gdańsku. W latach 1993–1997 ekspert NSZZ „Solidarności” w Komisji Edukacji Sejmu RP podczas prac przy nowelizacji ustawy o systemie oświaty. Od 1998 do 2002 członkini Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność”.
Radna miasta Gdańska dwóch kadencji: 1998–2002 z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Od października 1998 do maja 2001 przewodnicząca Rady Miasta Gdańska, odwołana po opuszczeniu (w kwietniu) klubu radnych AWS i przejściu do klubu Forum Gdańskie. W latach 2002–2006 radna z listy Ligi Polskich Rodzin, od 2005 radna niezrzeszona. W 2010 bez powodzenia ubiegała się o mandat radnej z listy Prawa i Sprawiedliwości.
W latach 1995–1998 członkini rady nadzorczej w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku, członkini rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Wrzeszcz w Gdańsku, członkini rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Niedźwiednik w Gdańsku, w 2012 prezes Spółdzielni Mieszkaniowej Niedźwiednik.
Sekretarz zarejestrowanej w styczniu 2019 Fundacji Napoleona w Gdańsku, od tego roku także przewodniczka w Muzeum II Wojny Światowej.
W 1995, za pracę w dziedzinie oświaty na terenie Gdańska, otrzymała nagrodę założonej w Australii Fundacji Polcul im. Jerzego Bonieckiego. Za zasługi w oświacie w 1997 otrzymała nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska. W 2000 otrzymała nagrodę II stopnia Ministra Edukacji Narodowej.
Od 1978 żona Jacka Grabarka, inżyniera elektronika (ur. 1957), od 1998 żona Michała Bartoszewicza, artysty malarza (1940–2020), między innymi wraz z Wojciechem Czerniewskim autora portretów królów polskich w Wielkiej Sali Wety (Sala Biała) Ratusza Głównego Miasta. Matka Łukasza (ur. 1978) i Aleksandry (ur. 1983).
