THORN, kanonierka (1823)
| < Poprzednie | Następne > |
„THORN”, drewniana kanonierka wiosłowo-żaglowa zbudowana dla pruskiej marynarki wojennej na Lastadii pod kierunkiem Johanna Wilhelma Klawittera. Był to pierwszy okręt wojenny zbudowany w Gdańsku od XVII wieku. Zaprojektowana została przez byłego oficera marynarki szwedzkiej Longégo, który został pierwszym jej dowódcą. Zamówiona w 1819 roku, zwodowana 21 VII 1823, w służbie od 24 VIII 1823 roku. W ciągu miesiąca została przeprowadzona wodami śródlądowymi (Wisłą, Notecią, Wartą i Odrą) do Berlina, gdzie podjęła służbę jako jednostka szkolna przy Garde-Pionierkaserne (koszary pionierów gwardii). 30 IX 1823 przekazana nowoutworzonemu Garde-Marinier Regiment (pułku piechoty morskiej gwardii), stacjonowała na Szprewie w Poczdamie. W 1828 przebazowana do Torunia (na którego cześć nosiła nazwę), w 1836 powróciła do Gdańska, gdzie pozostała do końca służby. 11 VII 1840 sprzedana za 50 talarów i rozebrana.
Wyporność pełna 27,7 t; wymiary: długość 16,44 m; szerokość 5,02 m; zanurzenie 0,4 m; 16 wioseł, żagiel, prędkość maksymalna około 3 węzły; uzbrojenie: 2 odprzodowe żelazne działa 12-funtowe produkcji brytyjskiej, moździerz 10-funtowy, rakietnica Congrave'a; załoga: 11 do 16 ludzi, mogła zabrać na pokład około 30 żołnierzy.
Bibliografia:
Gröner Erich, Die deutschen Kriegsschiffe 1815–1945, Bd. 1, Bonn 1982.
Hildebrand Hans H., Röhr Albert, Steinmetz Hans-Otto, Die deutschen Kriegsschiffe, Bd. 7, Hamburg 1980.
Pietsch Paul, Formations- und Uniformierungsgeschichte des preußischen Heeres, 1808 bis 1914, Bd. 1: Fußtruppen, Hamburg 1963.
