DANTZIG, francuski okręt liniowy
| < Poprzednie | Następne > |
„DANTZIG”, francuski okręt liniowy III rangi, zbudowany w latach 1804–1807 w Antwerpii. Należał do typu „Téméraire”, zaprojektowanego przez Jacques’a-Noëla Sané (1740–1831) i obejmującego 107 okrętów zbudowanych między 1782 a 1815 rokiem. Należał do ostatniej serii okrętów tego typu (znanej także jako typ „Pluton” lub „Borée”), zbudowanej w większości w stoczniach włoskich i niderlandzkich. Budowniczym (nadzorującym budowę) okrętu był Barthélémy.
Tonaż 2.800 ton, długość pokładu – 55,9 m, szerokość – 14,33 m, wysokość (od pokładu głównego do stępki) – 7,15 m; uzbrojenie: 74 działa (28 dział 36-funtowych, 30 dział 24-funtowych i 16 dział 8-funtowych) oraz 4 karonady 36-funtowe; załoga etatowa 693 ludzi.
Rozpoczęty jako „Illustre”. 30 XII 1806 został przemianowany na cześć spodziewanego zdobycia Gdańska przez wojska cesarza Napoleona I. Zwodowany 15 VIII 1807. Służył w ramach Escadre de l’Escault (Eskadry Skaldy), obsadzony był głównie przez duńskich marynarzy. Od końca lipca do grudnia 1809 roku brał udział w działaniach przeciw brytyjskiej próbie desantu w Niderlandach (tzw. ekspedycja Walcheren).
Rozbrojony w 1813 roku, 30 VIII 1814 przemianowany na „Achille”, pod koniec roku przeprowadzony do Cherbourga i 30 grudnia przeniesiony do rezerwy. Zgodnie z postanowieniami pokoju paryskiego z 1814 roku był przygotowywany do przekazania Królestwu Holandii, do czego nie doszło w związku z powrotem Napoleona I do władzy. W okresie tak zwanych Stu Dni Napoleona (22 marca – 15 lipca 1815) powrócił do nazwy „Dantzig”. W październiku 1815 w Breście wycofany ze służby, rozebrany po 1816 roku.
Bibliografia:
Demerliac Alain, Nomenclature des navires français de 1800 à 1815, Nice: Éditions ANCRE, 2003.
Roche Jean-Michel, Dictionnaire des bâtiments de la flotte de guerre française de Colbert à nos jours, t. 1: 1671-1870, Rezotel-Maury Millau, 2005, s. 140.
