BÓWKA (Bowke), gd. odpowiednik lwowskiego batiara i londyńskiego cockneya. Jedna z osobliwości Gd. w międzywojennym 20-leciu. Nie szukał stałego zatrudnienia, niedbale ubrany, wałęsający się, obdarzony ciętym językiem i poczuciem humoru, przejawiał skłonność do mocnych trunków. Bówka wzbogacał koloryt miasta, zwłaszcza q Długiego Pobrzeża. Opisuje go q Brunon Zwarra (Wspomnienia gdańskiego bówki, t. 1–5, 1984–97).
MA