CHARITIUS KRISTIAN FRIEDRICH, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor, brat Andreasa Charitiusa. W roku 1723 uczeń Gimnazjum Akademickiego, studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez Ministerium Duchowne, od roku 1742 kaznodzieja w Domu Dobroczynności, od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbernau) na Mierzei Wiślanej, od roku 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum). Z inicjatywy Michaela Christopha Hanowa opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej oraz wydane w roku 1729 przez oficynę Thomasa Johanna Schreibera jako Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis (Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku). Przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy, się nie zachowała.
