SCHENK PAUL, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
PAUL SCHENK (10 I 1887 Bydgoszcz – 30 VII 1967 Bremia), lekarz. Po uzyskaniu matury w gimnazjum w Bydgoszczy, studiował medycynę na uniwersytetach w Heidelbergu, Berlinie, Monachium i Wrocławiu, gdzie w 1913 uzyskał doktorat. W czasie I wojny światowej zmobilizowany, służył w armiach na obu na frontach. Od 1919 był asystentem uniwersytetu wrocławskiego, od 1921 w Magdeburgu, gdzie jeszcze w tym roku uzyskał habilitację, a w 1926 tytuł profesora nadzwyczajnego.
W Gdańsku w latach 1930-1945 był ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych szpitala diakonis ewangelickich. Jednocześnie w 1930 został profesorem nadzwyczajnym Technische Hochschule Danzig, gdzie wykładał biologię człowieka. Od 1935 pracował także w Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej, a od 1940 w Akademii Medycznej (Medizinische Akademie Danzig). Zajmował się medycyną sportu, pracy i przemysłu, chorobami krążenia krwi, kwestiami odżywiania. Opuścił Gdańsk drogą morską w marcu 1945.
Był następnie lekarzem w klinice szpitala uniwersyteckiego w Marburgu, od 1946 ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych szpitala diakonis w Wiesbaden. Od 1955 emeryt. Żonaty był od 22 X 1922 z Herminą Bleckmann, ojciec Gerharda (ur. 20 II 1933 Gdańsk).
