HOLL JOHANN CHRISTIAN I, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN CHRISTIAN HOLL I (1679 – 19 III 1749 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Johanna Gottfrieda Holla. Od 1685 roku uczył się zawodu w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Petera Rödego III w 1706 roku. 12 VIII 1706 uzyskał obywatelstwo Gdańska. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w 1734, starszego cechu – w 1735 roku. W jego warsztacie sztukę mistrzowską wykonał Wilhelm Grosser (Großer; 30 III 1693 – 5 XII 1739). W 1737 roku zapisał na naukę swego syna Johanna Christiana II (3 V 1713 – 3 IV 1771), który kontynuował zawód rodzica (mistrz od 1755). Miał wielu uczniów, z których wszyscy – poza zapisanym w 1725 Johannem Gottliebem Mückiem i Benjaminem Albrechtem (1732) - ukończyli naukę z dyplomem: Gottlieb Glaube, zapisany w 1709, Jacob Steynman (1711), Christian Foss (1713), Johann Korn (1716), Gottlieb Büher (1720), Johann Gottlieb Rupson (1721), Gottlieb Ziersen (1723), Andreas Ritters (1726), Andreas Käster (1726) oraz Benjamin Strahl (1734).
Był żonaty z Constantią, z domu Czerlinsken (22 X 1682 – 22 VI 1754). Pochowany w kaplicy Złotników w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku. Używał znaku warsztatowego z monogramem I·C·H w prostokącie.
Zob. też złotnictwo.
