GÖTZ EMIL FRIEDRICH II, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
EMIL FRIEDRICH GÖTZ II (18 IV 1855 Kilonia – 4 VII 1926 Gdańsk), lekarz. Syn Emila Friedricha Götza I. Do 1879 roku studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu i Kilonii, doktor medycyny. W latach 1879–1880 lekarz wojskowy, następnie pracował jako lekarz w Szlezwiku i w Wiedniu. Od roku 1882 w Gdańsku. 3 V 1883 rozpoczął pracę w szpitalu Najświętszej Marii Panny, gdzie był zatrudniony przez 43 lata. Początkowo asystent dr Eduarda Hildebrandta, od 1895 roku ordynator oddziału wewnętrznego. Jednocześnie w latach 1882–1926 lekarz prywatny. W czasie I wojny światowej nie podlegał mobilizacji, kierował w szpitalu oddziałem dla rannych żołnierzy. W okresie 1892–1926 mieszkał przy Langer Markt 14 (Długi Targ), tam też znajdował się jego gabinet prywatny. W 1914 posiadał także drugi gabinet – przy Parkenweg 14 (ul. Pawłowskiego).
17 IV 1888 roku zawarł w Gdańsku związek małżeński z Klarą Agnes Caroliną (8 X 1864 Jeziorno koło Sztumu – po 1939), córką właściciela ziemskiego Hermanna von Flottwella. Miał ośmioro dzieci, z których Archibald Friedrich (ur. 19 XII 1893 Gdańsk) był w latach 1921–1928 urzędnikiem bankowym w Gdańsku. Losy Adalberta Friedricha (ur. 21 IX 1890 Gdańsk) i córek trudne do ustalenia. Pochowany w grobowcu rodzinnym na starym cmentarzu Zbawiciela ( Cmentarze na terenie Śródmieścia. Zaroślak).
