FAST, firma
| < Poprzednie | Następne > |
FAST , firma A. Fast, „sklep delikatesowy”, zał. przez przybyłego do Gd. 1845 kupca Johanna Abrahama Fasta (20 VIII 1822 Królewiec – 10 X 1881 Gd.), od ok. 1850 czł. q Korporacji Kupców, od 1858 czł. loży Eugenia (q wolnomularstwo). 8 X 1846 odkupił od Nathanaela L. Zabinskiego (1799 – po 1854) sklep kolonialny przy Langer Markt 492 (Długi Targ 34), rozszerzony nast. o pomieszczenia w sąsiedniej kamienicy nr 33. J.A. Fast przekształcił typowy dla tego okresu sklep spożywczy w delikatesy z wykwintnymi art. spoż., rybami, konserwami mięsnymi i rybnymi, owocami cytrusowymi, owocami morza, sokami i napojami alkoholowymi z całego świata. Renoma firmy gwarantowała produkty najlepszej jakości, ale też były one droższe niż w innym sklepach. Handel detaliczny firma łączyła z hurtowym, zaopatrując gł. w towary importowane inne sklepy. Do 1945 była to w Gd. najbardziej renomowana firma tej branży. Spadkobiercami J.A. Fasta zostali jego synowie: Otto Hermann (7 VIII 1859 – zm. nagle 12 IV 1901 Gd.), zajmujący się handlem detalicznym firmy, oraz sprawujący funkcję szefa firmy Ernst (19 XI 1860 Gd. – 25 III 1931 Gd.), b. uczeń średniej q szkoły św. Jana, praktykę handl. odbywający w Niemczech i Francji. Po śmierci brata firmę prowadził samodzielnie Ernst. W 1903 zakupił kamienicę przy Langgasse 4 (ul. Długa, róg ul. Garbary), gdzie przeniósł sklep i siedzibę firmy, funkcjonującej pod nazwą A. Fast do 1945. W 1919 firma przekształcona przez Ernsta w sp. z o.o. (GmbH); udziałowcami byli jego syn Walter (2 VI 1891 Gd. – po 1945) oraz zięć Leonhard Hencke (5 IV 1889 Halle – po 1945). Nazwę firmy uzupełniono o informację Waren-Großhandlung (handel hurtowy). Na czele pionu hurtowego stanął W. Fast, a E. Fast nadal kierował sprzedażą detaliczną. Po śmierci Ernsta właścicielami firmy zostali W. Fast i L. Hencke. W czasie II w. świat. W. Fast służył na froncie w stopniu lejtnanta.
