BROKMAN HENRYK, docent Akademii Medycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
HENRYK BROKMAN (13 VIII 1886 Warszawa – 6 VIII 1976 Warszawa), lekarz klinicysta, pediatra, naukowiec. W 1904 roku rozpoczął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Państwowego Uniwersytetu Rosyjskiego w Warszawie, po zamknięciu uczelni (wskutek strajków polskich studentów) przeniósł się do Berlina, a następnie do Heidelberga, gdzie w 1911 roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Po krótkim pobycie w kraju rozpoczął specjalizację w Klinice Pediatrycznej w Zurychu.
Po wybuchu I wojny światowej powrócił do Polski, gdzie powołano go na stanowisko lekarza wojskowego w armii rosyjskiej. W 1916 roku został ciężko ranny na froncie wschodnim. Do końca wojny polsko-rosyjskiej pracował na rzecz Polaków zamieszkujących na terenach rosyjskich, następnie przyjął stanowisko lekarza wojskowego w szpitalach zakaźnych w twierdzy Modlin i w Warszawie. Po zakończeniu służby w Wojsku Polskim (1921) został mianowany asystentem w Klinice Pediatrycznej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1932 roku uzyskał stopień naukowy docenta. Po wybuchu II wojny światowej ukrywał się z powodu swojego żydowskiego pochodzenia.
W 1945 roku został dyrektorem i kierownikiem Katedry oraz Kliniki Chorób Zakaźnych Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego. W 1946 objął kierownictwo Katedry i Kliniki Chorób Dzieci w Akademii Lekarskiej w Gdańsku. W 1953 został kierownikiem Kliniki Terapii Oddziału Pediatrycznego Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie i był nim do czasu przejścia na emeryturę w 1962 roku.
Długoletni prezes Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego i redaktor czasopisma „Pediatria Polska”. W 1975 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie.
