BRAMA ŻABIA
| < Poprzednie | Następne > |
BRAMA ŻABIA (Fischertor), lądowa, w płd. ciągu q murów obronnych Głównego Miasta, zamykająca od płd. ul. Słodowników i chroniąca drogę ze q Starego Przedmieścia. W źródłach pisanych od 1357. Początkowo furta w murze, konieczność rozbudowy spowodowało powstanie drugiego niskiego muru obronnego w 4. ćwierci XIV w. (po 1379). Powstał niewielki (ok. 8,5 × 6,8 m) jedno- lub dwukondygnacyjny murowany budynek bramny o zaokrąglonym przejeździe (prześwit ok. 2,8 m), wysunięty nieco przed lico muru wysokiego. Nakryty był wysokim, czterospadowym dachem. Z murem niskim, w którym znajdowała się brama zewnętrzna, połączony krótkimi prostopadłymi odcinkami murów z niewielkimi furtami. Charakterystyczna była mała szerokość międzymurza przed bramą, wynosząca ok. 3 m. Podczas rozbudowy w 2. ćwierci XV w. dodano flankujące bramę zewnętrzną 2 zaokrąglone baszty (ok. 7 × 6 m), połączone przesklepionym przejazdem, z szerokimi działobitniami, przystosowane do broni palnej. Nad fosą znajdował się most zwodzony. Po utracie znaczenia milit. w XVI w. zaadaptowana na mieszkania, z biegiem czasu wtopiła się w sąsiednią zabudowę. Konieczność poprawy warunków komunikacyjnych spowodowała, że 1819 rozebrano wewnętrzną część, 1827–28 zewnętrzną. Zniszczenia 1945 odsłoniły fragment murów przyziemia zach. baszty flankującej bramę zewnętrzną oraz relikty fragmentu bramy właściwej (wewnętrznej), te ostatnie rozebrano. Zachowany fragment baszty przedbramia widoczny jest w zach. pierzei ul. Słodowników wraz z fragmentem muru niskiego.
