MARZIAN HERMANN, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
HERMANN MARZIAN (17 XI 1890 Adler Wolla (Wola Szlachecka), powiat giżycki – po 1945 Niemcy), burmistrz Gdańska. Pochodził z rodziny chłopskiej. W latach 1896–1904 uczył się w szkole powszechnej w Giżycku. Od 1913 roku pracował jako kelner w Gdańsku. Lata I wojny światowej (1914–1918) spędził na froncie, za męstwo na polu walki otrzymał Krzyż Żelazny II klasy. Po demobilizacji pracował w biurze Danziger Werft (→ Stocznia Królewska) jako kierownik działu. Od 1 V 1930 roku był członkiem Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP, Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników), mówcą (tzw. Gauredner) na jej wiecach i kierownikiem miejskiej grupy partyjnej (Ortsgruppenführer), przypuszczalnie w rejonie swego zamieszkania we Wrzeszczu. Po przejęciu władzy w Gdańsku przez NSDAP od końca 1933 do 18 X 1934 roku był pracownikiem Senatu II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) w wydziale zamówień (Beschaffungsstelle des Senat).
18 X 1934 roku gauleiter Gdańska Albert Forster powołał go do pracy w biurze gdańskiego okręgu partyjnego NSDAP, gdzie został kierownikiem wydziału organizacyjnego. Był odpowiedzialny za koordynowanie bieżących spraw partii oraz antyżydowskich i antypolskich wystąpień. Do ich przeprowadzania wykorzystywał bojówki rekrutowane spośród członków Die Schutzstaffel der NSDAP (SS) i Die Sturmabteilungen der NSDAP (SA). Po wybuchu II wojny światowej, likwidacji II WMG i odwołaniu jego władz został z nominacji Alberta Forstera burmistrzem, zastępcą nadburmistrza Georga Lippkego. Obejmował to stanowisko do końca wojny. Jako burmistrz z urzędu pełnił funkcję przewodniczącego Rady Miejskiej.
Był zaliczany do starej gwardii partii. Za zasługi dla NSDAP otrzymał wiele wysokich wyróżnień. W 1939 roku miał honorową złotą odznakę partii (Goldenes Ehrenzeichen der NSDAP) oraz Krzyż Gdański I klasy.
W 1914 roku mieszkał przy Elsenstraße 16 (ul. Grażyny), w 1928 przy Bärenweg 27 (ul. Mickiewicza), w latach 1935–1939 przy Posadowskyweg 64 (ul. Kochanowskiego). Brak dokumentów (spłonęły w 1945 roku) nie pozwala na sprecyzowanie jego roli w wydarzeniach w Gdańsku w latach 1934–1939 i w zarządzaniu miastem w czasie wojny (1939–1945).
W marcu 1945 roku znalazł się Niemczech Zachodnich, gdzie mieszkał i pracował do śmierci. Data i miejsce jego zgonu nie są znane. W 2010 roku jego córka zwróciła się do prezydenta Gdańska o uhonorowanie ojca zdjęciem i biogramem w galerii gdańskich burmistrzów w Ratuszu Głównego Miasta; otrzymała odmowę po opinii autora niniejszego biogramu.
