TEATR SNÓW
| < Poprzednie | Następne > |
TEATR SNÓW, alternatywny, uliczny, grający również na scenie. Utworzony z inicjatywy Zdzisława Górskiego i Alicji Mojko po spektaklu Album snów, powstałym w 1983 roku. Premiera w lutym 1984, w lipcu Teatr Snów wspólnie z teatrem Tako założył Gdański Ośrodek Teatralny w Domu Kultury na Oruni. Od września 1996 prywatny, w roku 2002 przeniesiony do nowego Żaka. Wypracował język teatralny, na który składa się muzyka, ruch, rytm, plastyka, stosowanie szczudeł. W spektaklach ulicznych słowo ustępuje miejsca muzyce. W kręgu inspiracji literackich znajdują się: Bruno Schulz, Miguel de Cervantes, Witold Gombrowicz. Najważniejsze spektakle: Pokusa (1987), W drodze do raju (1988), Republika marzeń (1989), Sanatorium (1989), Powrót (1990), Podróże (1991), Wizyta (1993), Ogród (1995), Księga utopii (1999), Żuraw i Rejs (2000), Szafarz (2002), Pokój (2005), Imitacje (2008), Remus (2009). Większość to przedstawienia uliczne, za wyjątkiem Sanatorium, Żurawia oraz Imitacji. Powstały zapisy filmowe z przedstawienia Republika marzeń dla TV Gdańsk, z Sanatorium dla II programu TVP, film dokumentalny Niczym ptaki. Teatr występował na festiwalach w Polsce i wielu miastach Europy. Na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych w roku 1992 spektakl Sanatorium wyróżniono nagrodami za reżyserię (Zdzisława Górskiego), za aktorstwo (Izabelę Terek) oraz nagrodą dla zespołu. W 1992 spektakl otrzymał Nagrodę Młodych i Nagrodę red. Tadeusza Burzyńskiego podczas Ogólnopolskich Zderzeń Teatrów Kameralnych w Płocku. Podczas Międzynarodowych Targów Inicjatyw Teatralnych w 1993 w Pile teatr zdobył Wielką Nagrodę Jury Młodzieżowego.
