LAKOWITZ KONRAD (22 VI 1859 Gdańsk – wiosna 1945 Gdańsk), pedagog. Syn kupca gd. Adolfa Wilhelma (1814–62). Wiosną 1877 ukończył realną szkołę św. Jana; na uniw. we Wr. studiował matematykę i nauki przyr.; od 1881 dr filozofii. Początkowo pracował w uniwersyteckim ogrodzie botanicznym we Wr., następnie ponownie w Gd. W 1886–92 uczył przyrody w średniej szkole św. Jana, nast. do emerytury prof. przyrody w Gimnazjum Królewskim na Dolnym Mieście. Członek i działacz wielu towarzystw nauk., 1903–27 prezes Zachodniopruskiego Towarzystwa Botaniczno-Zoologicznego, 1910–22 prezes Towarzystwa Przyrodniczego. Od 1920 przew. gd. Stowarzyszenia Pomocy Ubogim. Opublikował liczne prace nauk. z zakresu paleobotaniki i botaniki, badał florę M. Bałtyckiego; 1929 opisał rośliny w ogrodzie botanicznym w Parku Oliwskim. Mieszkał przy Brabank 8, nast. 3 (ul. Stara Stocznia).
MrGl