BEKE JOACHIM, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
JOACHIM BEKE (zm. 21 VII 1463 Gdańsk), gdański patrycjusz. Syn Gerarda Bekego. W roku 1448 ławnik, w latach 1455–1457 (z przerwą w 1456) rajca, w 1460 starosta lęborski, w 1463 sędzia. Podczas wojny trzynastoletniej aktywny dyplomata Gdańska; brał również udział w oblężeniu Malborka w 1454 roku. Uczestniczył w stłumieniu buntu Koggego w 1456, podczas którego buntownicy doprowadzili do jego ustąpienia – podobnie jak pozostałych członków Rady Miejskiej – ze stanowiska rajcy. Za zasługi, szczególnie przy zbieraniu funduszy na wykup zamków krzyżackich, 27 V 1457 roku otrzymał od króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka potwierdzenie i odnowienie praw szlacheckich. Dostał również prawo posługiwania się herbem, przedstawiającym w błękitnym polu tarczy złoty skos z rozmieszczonymi w nim dwiema koronami w kręgach i pośrodku złotego, kroczącego lwa, również w kręgu. Dodatkowo w rok po nobilitacji uzyskał jako nadanie ziemskie wioskę Stężyca nad Jeziorem Raduńskim.
